dyfamacja
-
książk. poważny zarzut stawiany publicznie komuś, kto twierdzi, że jest niewinny
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: kalumnia
oszczerstwo
potwarz
hiperonimy: oskarżenie
-
Jeśli ktoś powie o dwóch kochających się homoseksualistach, których miłość nie czyni nikomu krzywdy, że ich uczucia stanowią zagrożenie dla państwa polskiego i polskiej racji stanu, to jest to właśnie dyfamacja.
źródło: NKJP: Stanisław Tym: Ozór na szaro, Polityka, 2008-03-29
[...] ucieka się do dyfamacji i konfabuluje, by oczernić przed czytelnikami tego nieszczęśnika [...].
źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006
Niestety coraz częściej zamiast merytorycznej i rzeczowej krytyki, [...] potrafi wydobyć z siebie jedynie epitety i dyfamacje.
źródło: Internet: tygodniknarodowy.pl
Teodor Roosevelt, który sam atakował wielki kapitał i zarobił na nienawiść Wall Street, nie mógł znieść tych dyfamacji swojej Ameryki i wtedy, w roku 1906, nazwał jej autorów „gnojodłubami”, muckrakers.
źródło: NKJP: Stefan Bratkowski: Fed, Wiedza i Życie, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dyfamacja
dyfamacje
D. dyfamacji
dyfamacji
neut dyfamacyj
char C. dyfamacji
dyfamacjom
B. dyfamację
dyfamacje
N. dyfamacją
dyfamacjami
Ms. dyfamacji
dyfamacjach
W. dyfamacjo
dyfamacje
-
internac.
fr. diffamation
niem. Diffamation
ros. diffamácija
z łac. diffāmātiō 'rozgłaszanie, obwieszczanie'