oszpecić - Wielki słownik języka polskiego PAN

sprawić, że wygląd kogoś lub czegoś wywiera bardzo negatywne wrażenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

wygląd

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

synonimy:

zeszpecić

	Policjanci schwytali graficiarza, który mógł oszpecić ponad sto obiektów we Wrocławiu. źródło: NKJP: Eliza Głowicka: Wandal ze sprayem, Gazeta Wrocławska, 2007-06-04
	[...] dowiedzieli się od nowego naczelnego architekta, że planowany gmach oszpeci centrum miasta. źródło: NKJP: Natalia A. Feduschak: W labiryncie, Gazeta Wyborcza, 1995-12-18
	Lokatorzy obawiają się, że garaże oszpecą ostatnie skrawki zieleni. źródło: NKJP: Dorota Kas: Garażom - nie, Dziennik Bałtycki, 1999-01-12
	[...] trzeba liczyć się z koniecznością oszpecenia krajobrazu zbiornikiem na ropę. źródło: NKJP: Alicja Charzyńska: Dom nie tylko rekreacyjny, ale…, Dziennik Bałtycki, 2007-08-14
	[...] przeszczepienie twarzy mogłoby radykalnie odmienić życie ludziom, którzy zostali trwale oszpeceni wskutek wypadków. źródło: NKJP: Z cudzą twarzą, Polityka, 2003-11-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oszpeciłem +(e)m oszpecił	oszpeciłam +(e)m oszpeciła	oszpeciłom +(e)m oszpeciło	oszpeciliśmy +(e)śmy oszpecili	oszpeciłyśmy +(e)śmy oszpeciły
2 os.	oszpeciłeś +(e)ś oszpecił	oszpeciłaś +(e)ś oszpeciła	oszpeciłoś +(e)ś oszpeciło	oszpeciliście +(e)ście oszpecili	oszpeciłyście +(e)ście oszpeciły
3 os.	oszpecił	oszpeciła	oszpeciło	oszpecili	oszpeciły

bezosobnik: oszpecono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oszpećmy
2 os.	oszpeć	oszpećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oszpeciłbym bym oszpecił	oszpeciłabym bym oszpeciła	oszpeciłobym bym oszpeciło	oszpecilibyśmy byśmy oszpecili	oszpeciłybyśmy byśmy oszpeciły
2 os.	oszpeciłbyś byś oszpecił	oszpeciłabyś byś oszpeciła	oszpeciłobyś byś oszpeciło	oszpecilibyście byście oszpecili	oszpeciłybyście byście oszpeciły
3 os.	oszpeciłby by oszpecił	oszpeciłaby by oszpeciła	oszpeciłoby by oszpeciło	oszpeciliby by oszpecili	oszpeciłyby by oszpeciły

bezosobnik: oszpecono by

bezokolicznik: oszpecić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oszpeciwszy

gerundium: oszpecenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: oszpecony

odpowiednik aspektowy: oszpecać

+

oszpecić

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. szpetny