ścichapęk III

I II

z cicha pęk

przysłówek

  • żart.  w sposób nagły i niespodziewany
    • z cicha pęk
  • [ścichapęk] lub [ścichapęk]

  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    jakość i intensywność

  • Wtem ni stąd, ni zowąd ktoś z boku, spośród przechodzących, którzy wokół się snuli, odezwał się ścichapęk, jak diabeł z pudełka!

    źródło: NKJP: Krzysztoń Jerzy: Obłęd, 1983

    Zamilknięciem pogłębiłem jego sen, bo ścichapęk świsnął, urwał, jakby wylękły, ale zaraz wrócił do wzmożonego poświstywania, grania [...].

    źródło: NKJP:Stanisław Lem: Pamiętnik znaleziony w wannie, 1961

    Osamotniona, pokłócona z dziećmi Walerka nie jest skrzywdzoną anielicą - bywa nieznośna, obrażalska, samolubna, ścichapęk złośliwa, komiczna w nierealnych fantazjach na swój temat.

    źródło: NKJP: (js): Nieuchronność, Polityka, nr 2332, 2002-01-12

    - Marcin nie przychodził na lekcje całymi tygodniami. Jeśli przychodził, było jeszcze gorzej. On mścił się na szkole. Demontując, brudząc, tak po kryjomu, z cicha pęk.

    źródło: NKJP: Aldona Krajewska: Olewus, Gazeta Wyborcza, 1993-06-02

  • część mowy: przysłówek

  • Zob.  ścichapęk I 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  ścichapęk I 
Data ostatniej modyfikacji: 05.10.2016