ponoć

rzadziej pono

  • książk.  mówiący, nie wiedząc, czy to, co mówi, jest prawdą - powołując się na to, co powiedział mu ktoś inny - jest gotów powiedzieć to o tym, o czym mowa
  • wykładnik ewidencjalności i oceny prawdziwości sądu

  • synonimy:  podobnież
    podobno
    (quasi)antonimy:  jakoby
    niby
    rzekomo
  • Ponoć pies od zamierzchłych czasów jest najwierniejszym przyjacielem człowieka.

    źródło: NKJP: Jarosław Włodarczyk: Wędrówki niebieskie czyli Wszechświat nie tylko dla poetów, 1999

    Po wielu romansach wyszła za mąż za bardzo ponoć przyzwoitego dziennikarza [...].

    źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka, 2004

    Wielkim ponoć mistrzostwem w prowadzeniu sporów odznaczał się grecki filozof Sokrates.

    źródło: NKJP: Zygmunt Ziembiński: Logika praktyczna, 1995

    Pastwienie się nad trupami też cię ponoć razi?

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003

  • część mowy: partykuła

    podklasa: epistemiczna (niepotwiedzająca)

  • ponoć _
    w Zd. twierdz. i pyt.
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: w Zd. optat.
    nie: w pytaniach rozstrzygnięcia z czy
    nie: z leksykalnymi wykładnikami pytań o uzupełnienie
    nie: z partykułami implikującymi wiedzę lub niewiedzę mówiącego
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • pono (od podobno) + ci (z zanikiem wygłosowego -i)

CHRONOLOGIZACJA:
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015