zamiennia
-
jęz. lit. figura stylistyczna, która polega na zastąpieniu jednej nazwy inną, będącą z nią w pewnym związku
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
synonimy: metonimia
-
Podobną zamiennię zastosował poeta w tomie Zawał.
źródło: Pamiętnik Literacki, tom 97, 2006 (books.google.pl)
W mowie potocznej występuje też najbardziej typowa zamiennia: TWARZ = OSOBA (na przykład Wypadło pół litra na twarz ' na osobę ' ) .
źródło: Punkt po punkcie, wydanie I, 2000 (books.google.pl)
Określenie „kraj Bezruča” dotąd utrzymuje się w języku czeskim jako metaforyczna i podniosła zamiennia na określenie ziemi cieszyńskiej i opawskiej .
źródło: Władysław Dynak, Marian Ursel: Pejzaże kultury, 2005 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zamiennia
zamiennie
D. zamienni
zamienni
C. zamienni
zamienniom
B. zamiennię
zamiennie
N. zamiennią
zamienniami
Ms. zamienni
zamienniach
W. zamiennio
zamiennie
-