język - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.a

zbiór słów i reguł ich łączenia w wypowiedzenia, służący do porozumiewania się ludzi między sobą

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

Relacje znaczeniowe

synonimy:

mowa I

Połączenia

język etniczny, miejscowy, narodowy, ojczysty, rodzimy; obcy; angielski, fiński, grecki, hebrajski, kaszubski, suahili...; germański, romański, słowiański; mówiony, pisany; codzienny, literacki, liturgiczny, poetycki, potoczny, religijny, wykładowy; pomocniczy, sztuczny, uniwersalny; bogaty, cięty, obrazowy, piękny, przystępny, ubogi; łatwy, trudny, zrozumiały; (nie)znany; archaiczny, współczesny, żywy; międzynarodowy; obowiązujący, oficjalny, państwowy, urzędowy; źródłowy
język mniejszości, przodków, tubylców; opisu; oryginału, przekładu
czystość, kultura, piękno; status; odmiana; badacz, miłośnik, użytkownik, znawca; ewolucja, historia, rozwój; obszar, zasięg; analiza, model, opis, cechy, funkcje, gramatyka, podstawy, słownik, struktura, teoria, właściwości, zasady; dialekt, gwara; (nie)znajomość jakiegoś języka; tłumacz języka (chińskiego, rosyjskiego...); podobieństwo; liga języków; rodzina języków (germańskich, nordyckich, indoeuropejskich, romańskich, słowiańskich...)
zainteresowanie językami
przekład, tłumaczenie z jakiegoś języka
przekład, tłumaczenie na jakiś język
nauka, uwagi, wiedza; ustawa o języku
dostępny w jakimś języku
nauczyć się jakiegoś języka
doskonalić, opanować, podszkolić, poznać, znać; kaleczyć jakiś język
szlifowanie, użycie języka
interesować się językiem; operować, posługiwać się, władać jakimś językiem; władać ilomaś językami
przekładać, przełożyć, przetłumaczyć, tłumaczyć z jakiegoś języka
przekładać, przełożyć, przetłumaczyć, tłumaczyć na jakiś język
dyskutować, mówić, pisać o języku; mówić, pisać, rozmawiać w jakimś języku
w sferze języka; za pomocą języka

Cytaty

	Na Krymie mieszka mniej niż tysiąc Karaimów, najwięcej w Eupatorii. Ta niewielka społeczność przetrwała czasy komunizmu, zachowała religię, kulturę, język, obyczaje, świadomość własnej odrębności. źródło: NKJP: K. Jakubowski: Muzeum polskiego poety w Eupatorii, Tygodnikm Ciechanowski, 2007-02-26
	Raciborscy uczniowie i ich niemieccy rówieśnicy podczas wielokilometrowego marszu w górach poznawali język, kulturę i zwyczaje sąsiadów. źródło: NKJP: (JaGA): Międzynarodowe wędrówki, Nowiny Raciborskie, 2007-11-06
	Klementyna z Tańskich Hoffmanowa dopiero z czasem opanowała język ojczysty, który w przeciwieństwie do francuskiego sprawiał jej duże kłopoty. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005
	W kościele ruskim, którego metropolią stał się Kijów, posługiwano się językiem słowiańskim i pismem wypracowanym przez Cyryla i Metodego. źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1996
	Wojciech Bobrowski, porwany przez Tatarów jako chłopiec około 1625 roku [...] dwadzieścia lat później, właśnie w Egipcie odzyskał wolność w nagrodę za wybitne osiągnięcia naukowe. Władał osiemnastoma językami, tłumaczył dzieła wybitnych uczonych europejskich na turecki, a dzieła tureckie na języki europejskie. źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	język	języki
D.	języka	języków
C.	językowi	językom
B.	język	języki
N.	językiem	językami
Ms.	języku	językach
W.	języku	języki

Składnia

+

język

+

JAKI

Pochodzenie

psł. *ęzykъ

Skróty

	j.
	jęz.