chałturnik

  • pot.  pejorat.  osoba, która uprawia chałturę - dodatkową pracę, zazwyczaj artystyczną, podejmowaną jedynie dla zarobku
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

  • Dobry, pięcioosobowy zespół weźmie za 10-12- godzinne granie od 2 do 3 tys. zł (jest to główne źródło utrzymania dla wielu muzyków jazzowych i klasycznych). Zwykli chałturnicy biorą dwa razy mniej.

    źródło: NKJP: Wesele po polsku, Dziennik Polski, 2001-09-01

    Zmorą profesjonalnych teatrów są grasujący po terenie chałturnicy. Za stosunkowo niską cenę potrafią obskoczyć ze spektaklem o mizernym poziomie, bez muzyki i scenografii 2-3 szkoły dziennie.

    źródło: NKJP: AŁ WP: Złotów, Gazeta Poznańska, 2002-03-16

    Oczywiście, tłumacz powinien zażądać dłuższego terminu. Ale naiwnością jest wierzyć, żeby go dostał. Wydawnictwo zleciłoby pracę innemu chałturnikowi, bo książkę trzeba wydać na te święta i na niej zarobić.

    źródło: NKJP: Internet

    I tak jak zespoły weselne zmuszone są do grania po kilkanaście godzin, a nawet i po parę dni z rzędu, tak i nasi naukowi chałturnicy biorą na siebie po setki godzin dydaktycznych i wiele etatów, bo przecież tego się od nich oczekuje.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. chałturnik
    chałturnicy
    ndepr
    chałturniki
    depr
    D. chałturnika
    chałturników
    C. chałturnikowi
    chałturnikom
    B. chałturnika
    chałturników
    N. chałturnikiem
    chałturnikami
    Ms. chałturniku
    chałturnikach
    W. chałturniku
    chałturnicy
    ndepr
    chałturniki
    depr
CHRONOLOGIZACJA:
1955, Kultura, t. 1-3, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 15.02.2019