uświnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. ubrudzić

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	synonimy:	obsyfić osyfić ubrudzić upaprać usyfić uwalić wybrudzić wypaprać wysyfić wyświnić zabrudzić zapaprać
	antonimy:	oczyścić wyczyścić
	hiperonimy:	zanieczyścić

	Trudno mu się było skupić. Zwłaszcza że mocował się z drugim butem i próbował nie uświnić jeszcze bardziej podłogi. - źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003
	[...] ktoś im plecaki [...] błotem uświnił. źródło: NKJP: Internet
	Wzięłam mały koszyk – bo nie chciałam robić zbyt dużych zakupów – przeżyłam szok, żółty koszyczek był tak uświniony, że poczułam obrzydzenie [...]. źródło: NKJP: BOŻ: Brudne koszyki, Gazeta Poznańska, 2004-11-16
	Wpycham szczotką na szufelkę te rozbite jajka. A one się tak ciągną i mażą. Uświniły szufelkę, szczotkę i terakotę. źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: Biało-czerwony, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uświniłem +(e)m uświnił	uświniłam +(e)m uświniła	uświniłom +(e)m uświniło	uświniliśmy +(e)śmy uświnili	uświniłyśmy +(e)śmy uświniły
2 os.	uświniłeś +(e)ś uświnił	uświniłaś +(e)ś uświniła	uświniłoś +(e)ś uświniło	uświniliście +(e)ście uświnili	uświniłyście +(e)ście uświniły
3 os.	uświnił	uświniła	uświniło	uświnili	uświniły

bezosobnik: uświniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uświńmy
2 os.	uświń	uświńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uświniłbym bym uświnił	uświniłabym bym uświniła	uświniłobym bym uświniło	uświnilibyśmy byśmy uświnili	uświniłybyśmy byśmy uświniły
2 os.	uświniłbyś byś uświnił	uświniłabyś byś uświniła	uświniłobyś byś uświniło	uświnilibyście byście uświnili	uświniłybyście byście uświniły
3 os.	uświniłby by uświnił	uświniłaby by uświniła	uświniłoby by uświniło	uświniliby by uświnili	uświniłyby by uświniły

bezosobnik: uświniono by

bezokolicznik: uświnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uświniwszy

gerundium: uświnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uświniony

+

uświnić

+

CO + (CZYM)

Zob. świnia