nadarzyć

  • daw.  spowodować zaistnienie sytuacji korzystnej dla kogoś z określonego powodu
  • ATEMATYCZNY

    • los nadarzył
  • W obecnym pokoleniu każda głowa dworu i każdy przełożony jeszybockiej uczelni pragnie zapewnić sobie miejsce w panteonie wybitnych postaci, często przez dyskredytację konkurencyjnych cadyków. Spór o Rok Sabatowy nadarzył im wspaniałą okazję do słownej szermierki, w której nie brak niecenzuralnych epitetów i wzajemnego, uroczystego nakładania świętych klątw.

    źródło: NKJP: Roman Frister: Trefny rok 5761, Polityka, 2000-10-07

    Jednak rzeczywiście trudno jest przewidzieć, co będzie. A będzie to, co nadarzy los.

    źródło: Halina Danilczyk: Glebobranie (hdanilczyk.lh.pl)

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. nadarzę
    nadarzymy
    2 os. nadarzysz
    nadarzycie
    3 os. nadarzy
    nadarzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. nadarzyłem
    +(e)m nadarzył
    nadarzyłam
    +(e)m nadarzyła
    nadarzyłom
    +(e)m nadarzyło
    nadarzyliśmy
    +(e)śmy nadarzyli
    nadarzyłyśmy
    +(e)śmy nadarzyły
    2 os. nadarzyłeś
    +(e)ś nadarzył
    nadarzyłaś
    +(e)ś nadarzyła
    nadarzyłoś
    +(e)ś nadarzyło
    nadarzyliście
    +(e)ście nadarzyli
    nadarzyłyście
    +(e)ście nadarzyły
    3 os. nadarzył
    nadarzyła
    nadarzyło
    nadarzyli
    nadarzyły

    bezosobnik: nadarzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. nadarzmy
    2 os. nadarz
    nadarzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. nadarzyłbym
    bym nadarzył
    nadarzyłabym
    bym nadarzyła
    nadarzyłobym
    bym nadarzyło
    nadarzylibyśmy
    byśmy nadarzyli
    nadarzyłybyśmy
    byśmy nadarzyły
    2 os. nadarzyłbyś
    byś nadarzył
    nadarzyłabyś
    byś nadarzyła
    nadarzyłobyś
    byś nadarzyło
    nadarzylibyście
    byście nadarzyli
    nadarzyłybyście
    byście nadarzyły
    3 os. nadarzyłby
    by nadarzył
    nadarzyłaby
    by nadarzyła
    nadarzyłoby
    by nadarzyło
    nadarzyliby
    by nadarzyli
    nadarzyłyby
    by nadarzyły

    bezosobnik: nadarzono by

    bezokolicznik: nadarzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: nadarzywszy

    gerundium: nadarzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: nadarzony

    odpowiednik aspektowy: nadarzać

  • bez ograniczeń + nadarzyć +
    CO
  • Zob.  darzyć 

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVI w., SPXVI
Za SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 21.12.2018