-
3.
przest. diabeł - zły duch -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
Czasami zawita z łąk osypany próchnem wierzbowym Rokita, gdy wysuszy pieniądze, z rzadka zjedzie tutaj kontuszowy poszóstny z szabliskiem Boruta i uboższe borowce, błotnicy lasowi, pies czarny, który towarzyszy kadukowi [...].
źródło: Witold Dąbrowski: Arrasowanie, 1976 (books.google.pl)
Czasem kaduk jest uparty. Jeżeli zaklęcie nie pomoże, trzeba go odpędzić smrodliwym woreczkiem, wypełnionym czosnkiem i innymi cuchnącymi środkami.
źródło: Frank A. Kmietowicz: Bogiem sławiena, 1979 (books.google.pl)
[...] kaduki winne są pijaństwu, awanturom, marnowaniu rozsypanej maki, słabych plonów i ubóstwa chłopów.
źródło: Dorota Angutek: Nieznane diabły krajeńskie [...], Etnografia Polska, 2017 (rcin.org.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kaduk
kaducy
kaduki
ndepr kaduki
depr D. kaduka
kaduków
C. kadukowi
kadukom
B. kaduka
kaduków
kaduki
N. kadukiem
kadukami
Ms. kaduku
kadukach
W. kaduku
kaducy
kaduki
ndepr kaduki
depr -
Określenie eufemicznie zamiast kat, co z kolei eufemicznie zamiast diabeł (Bańk.).