koniucha

częściej koniuch

  • daw.  osoba, która w dawnych czasach służyła u kogoś i zajmowała się pasaniem koni lub opieką nad nimi
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

  • hiperonimy:  sługa
    służący
  • Osady i wsie były czasem rzadkie; trzeba było wędrować trzy, cztery, pięć dni i napotykano tylko samotną sadybę leśnika czy myśliwca, pszczelarza, drwala albo koniuchę ze stadem czarnych, jak brzozowa smoła, koni.

    źródło: Marian Czuchnowski: Żal po czeremchach: powieść fantastyczna, 1972 (books.google.pl)

    Z książęcym koniuchą byłam w dobrej komitywie i teraz chciałam z niej skorzystać.

    źródło: Hanna Muszyńska-Hoffmannowa: Zamorska Jagiellonka,1986 (books.google.pl)

    Zostawiła Dagona pod strażą jednego ze swych synów, a sama z dwoma [...] koniuchami pojechała do długiej szopy, gdzie na zimę Koniojady trzymali konie.

    źródło: Zbigniew Nienacki: Dagome iudex, 1989 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. koniucha
    koniuchowie
    ndepr
    koniuchy
    depr
    D. koniuchy
    koniuchów
    C. koniusze
    koniuchom
    B. koniuchę
    koniuchów
    N. koniuchą
    koniuchami
    Ms. koniusze
    koniuchach
    W. koniucho
    koniuchowie
    ndepr
    koniuchy
    depr
  • Zob. koń

CHRONOLOGIZACJA:
1805, Adam Naruszewicz, Historya Jana Karola Chodkiewicza, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 16.07.2019