świniobicie
-
ogół czynności związanych z zabijaniem świni i przerabianiem jej na mięso i wędliny, prowadzonych w miejscach innych niż zakład przemysłowy
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane -
hiperonimy: ubój
-
- domowe, tradycyjne, wiejskie świniobicie
- obrzęd świniobicia
-
A jednak świniobicie ma w sobie coś z prastarego obrzędu, coś z magii, coś z czasów plemiennej wspólnoty, kiedy śmierć zwierzęcia integrowała ludzi, napełniając ich wyobraźnię nie tylko nadzieją na wielką wyżerkę... Owszem, jest świniobicie wielką wyżerką, ale specyficzną nieomal mistyczną.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Smaki polskie czyli jak się dawniej jadało, 2008
W ogródku każdy miał swoje grządki, o które musiał dbać, w podwórku był prosiak i dwa razy do roku świniobicie, kiedy to jedzenia było pod dostatkiem.
źródło: NKJP: Maria NOWAK: Dużo nas do pieczenia chleba, Gazeta Poznańska 2003-07-18
Po zbadaniu mięsa, rzeźnik odcinał z każdej części po okrawku świeżego mięsa, które smażone było na patelni ze słoniną, cebulą, doprawione solą i pieprzem. Kto nie był na świniobiciu, nie wie jak smakuje świeżonka - mówi Stanisław Wilk, z Wiecanowa.
źródło: NKJP: (bw): Mogilno, Gazeta Pomorska, 2010-03-25
Po świniobiciu robiło się uroczysty poczęstunek, do którego zasiadała oczywiście cała rodzina i specjalista od zabijania.
źródło: NKJP: Tren na śmierć świni, Dziennik Polski, 2002-10-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. świniobicie
świniobicia
D. świniobicia
świniobić
C. świniobiciu
świniobiciom
B. świniobicie
świniobicia
N. świniobiciem
świniobiciami
Ms. świniobiciu
świniobiciach
W. świniobicie
świniobicia