transcendent

  • filoz.  coś, co istnieje poza granicami rzeczywistości materialnej, a przez to jest niedostępne dla ludzkiego poznania, np. Bóg
  • [trãscendent] lub [transcendent]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    filozofia

  • W popularnych książkach o magii [...] uderza pewien brak. [...] widzimy amulety, kryształowe kule, przedmioty wróżebne itd. Są też liczne fotografie [...] miejsc magicznych. A przy tym ani jednej mapy. [...] Wszak mapa przybliża transcendent lepiej niż magiczne zwierciadło czy kula.

    źródło: NKJP: Henryk Waniek: Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957, 1996

    [...] neopogaństwo jest raczej pewnym konstruktem myślowym, który nie ma zakorzenienia w transcendencie.

    źródło: NKJP: Grzegorz Górny: Dekatolizator. Rozmowa z Barnimem Regalicą, Fronda, 1998

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. transcendent
    transcendenty
    D. transcendentu
    transcendentów
    C. transcendentowi
    transcendentom
    B. transcendent
    transcendenty
    N. transcendentem
    transcendentami
    Ms. transcendencie
    transcendentach
    W. transcendencie
    transcendenty

    Inne uwagi

    Zwykle lp

CHRONOLOGIZACJA:
1842, Przegląd Naukowy, nr 19, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 17.07.2020