patronimik

  • jęz.  nazwisko, nazwa lub przydomek utworzone od imienia, nazwiska lub zawodu ojca lub innego przodka albo właściciela lub założyciela
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • synonimy:  patronimikum
  • Jeśli już mowa o plakietkach i imionach, to trzeba pamiętać, że w Rosji każdy z chwilą urodzenia otrzymuje pierwsze imię, patronimik i nazwisko.

    źródło: NKJP: Szkot w Rosji, Dziennik Polski, 2008-12-05

    Gdy nie da się określić danej postaci przez liczebnik, przydomek lub drugie imię, to należy określać ją imieniem i patronimikiem [...], np. Oleg Światosławowic [...].

    źródło: NKJP: Internet:

    Śladem dawnych patronimików w Polsce są nazwiska z końcówką '-ic' (w dialektach mazurzących) lub '-icz' (w dialektach niemazurzących), np. Piotrowicz, Markiewicz itp.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. patronimik
    patronimiki
    D. patronimiku
    patronimików
    C. patronimikowi
    patronimikom
    B. patronimik
    patronimiki
    N. patronimikiem
    patronimikami
    Ms. patronimiku
    patronimikach
    W. patronimiku
    patronimiki
CHRONOLOGIZACJA:
1870, E. Callier, Encyklopedya imion własnych, z. 1, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 09.01.2020