bajerant
-
pot. osoba, która mówi nieprawdę lub przesadza, aby komuś zaimponować i wywołać jego przychylne nastawienie albo skłonić go zrobienia czegoś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: blagier
koloryzator
picer
-
- luzak i bajerant
-
Lubi się pokazać. Bajerant i szpaner. Bransoleta na ręku, łańcuch na szyi, muzyczka w samochodzie na ful [...].
źródło: NKJP: Bianka Mikołajewska: Psy trzy, Polityka, 2002-08-03
Michał, który z natury jest bajerantem, sprzedaje dziennie do 50 czapeczek. Z każdej ma złotówkę dla siebie.
źródło: NKJP: Zygmunt Chabowski: Lato pachnące pieniędzmi, Dziennik Łódzki, 2003-07-28
Mowa była jego orężem i tej złotoustej właściwości zawdzięczał wysoką pozycję w kręgach bajerantów, niebieskich ptaszków i oszustów różnego autoramentu.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bajerant
bajeranci
ndepr bajeranty
depr D. bajeranta
bajerantów
C. bajerantowi
bajerantom
B. bajeranta
bajerantów
N. bajerantem
bajerantami
Ms. bajerancie
bajerantach
W. bajerancie
bajeranci
ndepr bajeranty
depr -