małoduszny

Człowiek, który wyprzedził ociężałe urzędy i nieudolną policję, złapał zbrodniarza, teraz jest szarpany przez małodusznych urzędasów. Zamiast kwiatów, medalu i butelki koniaku grozi mu się konsekwencjami.

źródło: NKJP: Kowboj z immunitetem, Dziennik Polski, 2002-10-11

Z obserwacji wydawało się, że jest on oschły, złośliwy i małoduszny. Później, po bliższym poznaniu, okazał się człowiekiem bardzo czułym na nasze cierpienia i starał się zawsze nam dopomóc.

źródło: Stanislaw Wroński, ‎Maria Zwolakowa: Polacy – Żydzi, 1971 (books.google.pl)

Mirosława Z. czuje się osaczona, pozostawiona sama sobie. Toczy walkę z małoduszną sąsiadką [...]. Stanisława K. nie pozostaje dłużna i wytacza działa swoich zarzutów. Twierdzi, że Mirosława Z. nie jest wcale takim niewiniątkiem, jak usiłuje się przedstawić.

źródło: NKJP: Jerzy Waksmański: Prywatnych wojen moc, Dziennik Zachodni, 2001-02-15