pif-paf

  • Definicja
    wyraz używany do naśladowania dźwięku powstającego podczas strzelania z broni palnej
  • Noty o użyciu

    Zapisywane też jako pif paf lub pif, paf.

  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • Cytaty

    W „Onieginie” wychodzę do pojedynku z Leńskim i w tym momencie wypala mi pistolet. Już nie mam naboju. Można trzasnąć obcasem, udając, że się strzela lub krzyknąć: pif-paf. Na szczęście zauważył to inspicjent i strzelił za kulisami.

    źródło: NKJP: Nie tylko belcanto, Dziennik Polski, 2002-12-31

    [...] wziął trzech zataczających się sołdatów z opuszczonymi spodniami, kazał im się pozapinać, ustawił ich pod ścianą kamienicy i pif-paf, pif-paf, nie było co zbierać.

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Złodziejka pamięci, 1998

    Żołnierze krzyczą pif paf zamiast strzelać, po tym jak armia zdecydowała się ograniczyć zużycie amunicji w czasie ćwiczeń [...].

    źródło: Artur Bartkiewicz: Brakuje naboi, żołnierze krzyczą „pif paf”, Rzeczpospolita, 2015-08-07

    Strzela z palca: Pif, paf, tatatatata!

    źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: Biało-czerwony, 2007
  • Odmiana

    część mowy: wykrzyknik

  • Pochodzenie

    Wyrażenie dźwiękonaśladowcze.

CHRONOLOGIZACJA:
XVIII w., KorBa
W postaci: paf, pif, puff
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 15.02.2024