sarknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. wyrazić niezadowolenie z jakiegoś powodu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Raz lub dwa razy sarknęła na moje nocne ślęczenie nad lekturą w migocącym i chwiejnym świetle lampy naftowej - ale szybko uznała moje uprawnienia dla tej niezrozumiałej dla niej pasji. źródło: Internet: salon24.pl
	Ann sarknęła na ścierpnięte nogi, nie mogła dłużej w ten sposób leżeć w łóżku. źródło: Internet: Marcin Bill: Bezsenna noc, 2022 (ridero.eu/pl)
	Pokusy literatury starej, dokumentów, listów, pamiętników są zbyt wielkie dla starzejącego się pisarza. I chociaż może niejeden z czytelników sarknie na to - będę jednak pisał o tym, co mnie naprawdę interesuje i co naprawdę czytam. źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Dziedzictwo Chopina i szkice muzyczne, 2010
	– W kiecy czy bez, wciąż tak samo głupia – sarknął Leon przez ramię. źródło: KWJP: Natalia Osińska: Fanfik, 2016

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sarknąłem +(e)m sarknął	sarknęłam +(e)m sarknęła	sarknęłom +(e)m sarknęło	sarknęliśmy +(e)śmy sarknęli	sarknęłyśmy +(e)śmy sarknęły
2 os.	sarknąłeś +(e)ś sarknął	sarknęłaś +(e)ś sarknęła	sarknęłoś +(e)ś sarknęło	sarknęliście +(e)ście sarknęli	sarknęłyście +(e)ście sarknęły
3 os.	sarknął	sarknęła	sarknęło	sarknęli	sarknęły

bezosobnik: sarknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sarknijmy
2 os.	sarknij	sarknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sarknąłbym bym sarknął	sarknęłabym bym sarknęła	sarknęłobym bym sarknęło	sarknęlibyśmy byśmy sarknęli	sarknęłybyśmy byśmy sarknęły
2 os.	sarknąłbyś byś sarknął	sarknęłabyś byś sarknęła	sarknęłobyś byś sarknęło	sarknęlibyście byście sarknęli	sarknęłybyście byście sarknęły
3 os.	sarknąłby by sarknął	sarknęłaby by sarknęła	sarknęłoby by sarknęło	sarknęliby by sarknęli	sarknęłyby by sarknęły

bezosobnik: sarknięto by

bezokolicznik: sarknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sarknąwszy

gerundium: sarknięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: sarkać