-
2.
książk. odezwać się do kogoś z niechęcią, krótko i niegrzecznie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
Jakaś pani przez telefon sarknęła, że „z taką bzdurą można poczekać” i że laryngolog nie zejdzie do nas z oddziału.
źródło: Grzegorz Lisicki: Co z chorym dzieckiem? Zlikwidowali ostre dyżury, Gazeta Wyborcza, 04.04.2012 (warszawa.wyborcza.pl)
Nie ukrywałem kpiącego uśmiechu, gdym uszczypliwie sarknął im w oczy: - Widzę, że strach was obleciał, jakby kanaima pojawił się w pobliżu.
A tobie co do tego? - sarknął wrogo Husk, któremu Bazyl nie spodobał się od pierwszego rzutu oka.źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
Chciał jeszcze coś mruknąć, sarknąć, warknąć (tym bardziej że dłonie zaczęły już solidnie piec od wiosła), ale skończyło się na tym, że... - wyobraźcie sobie! - ...że z tej złości i gniewu wybuchnął śmiechem.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. sarknę
sarkniemy
2 os. sarkniesz
sarkniecie
3 os. sarknie
sarkną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. sarknąłem
+(e)m sarknął
sarknęłam
+(e)m sarknęła
sarknęłom
+(e)m sarknęło
sarknęliśmy
+(e)śmy sarknęli
sarknęłyśmy
+(e)śmy sarknęły
2 os. sarknąłeś
+(e)ś sarknął
sarknęłaś
+(e)ś sarknęła
sarknęłoś
+(e)ś sarknęło
sarknęliście
+(e)ście sarknęli
sarknęłyście
+(e)ście sarknęły
3 os. sarknął
sarknęła
sarknęło
sarknęli
sarknęły
bezosobnik: sarknięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. sarknijmy
2 os. sarknij
sarknijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. sarknąłbym
bym sarknął
sarknęłabym
bym sarknęła
sarknęłobym
bym sarknęło
sarknęlibyśmy
byśmy sarknęli
sarknęłybyśmy
byśmy sarknęły
2 os. sarknąłbyś
byś sarknął
sarknęłabyś
byś sarknęła
sarknęłobyś
byś sarknęło
sarknęlibyście
byście sarknęli
sarknęłybyście
byście sarknęły
3 os. sarknąłby
by sarknął
sarknęłaby
by sarknęła
sarknęłoby
by sarknęło
sarknęliby
by sarknęli
sarknęłyby
by sarknęły
bezosobnik: sarknięto by
bezokolicznik: sarknąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: sarknąwszy
gerundium: sarknięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sarknięcie
sarknięcia
D. sarknięcia
sarknięć
C. sarknięciu
sarknięciom
B. sarknięcie
sarknięcia
N. sarknięciem
sarknięciami
Ms. sarknięciu
sarknięciach
W. sarknięcie
sarknięcia
-
+ sarknąć + (że ZDANIE)+ sarknąć + (MOWA WPROST) -