watra
-
książk. ognisko
-
Wyraz dotyczy głównie ognisk palonych w Karpatach, na Podhalu, przez Łemków lub harcerzy. Używany często w funkcji nazw własnych i jako składnik nazw imprez folklorystycznych, np. Łemkowska Watra .
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
temperatura i ogień -
- góralska, harcerska, łemkowska watra
- palić, rozpalać watrę
-
Przewodnicy zrobili w mig kolibę, tj. szałas z drzew urąbanych, ściany z gałęzi, pościel z drobnych gałęzi; rozpaliło się watrę, ognisko ogromne, takie że wołu by upiekł na nim.
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
Na szczycie Góry Grochowej huczała i zamiatała płomieniami ogromna watra, miliardy iskier leciały w czarne niebo niby ogniste pszczoły.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Nasz obóz dobiega już końca. Dzieci w ciągu dnia (z pominięciem najgorętszej pory południowej) pakowały się, zwijały swoje namioty, a teraz szykują się na nocną harcerską watrę!
źródło: Internet: ursuswlochy.zhp.info
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. watra
watry
D. watry
watr
C. watrze
watrom
B. watrę
watry
N. watrą
watrami
Ms. watrze
watrach
W. watro
watry
-
"Od pastuchów wołoskich; od nich(?) jest i u Serbów i Czechów, szczególniej u Słowaków i Rusi karpackiej; rumuńskie to, albańskie, cygańskie; wywodzą je od awest. ātar- , ‘ogień’, ind. atharī- " (Bruck)