rozmówić - Wielki słownik języka polskiego PAN

rzad. porozmawiać z kimś na temat różnych elementów jakiejś sprawy, rozpatrując je dokładnie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

Rozumiem, co do mnie mówisz, ale to niedorzeczne, żebyś nie rozmówił tego wcześniej ze mną. Czuję się całkowicie pominięta w tym planie.

źródło: Alicja Filipowska: Nigdy bym, 2023 (books.google.pl)

Sama możesz to rozmówić, jak on się nie kwapi. [...] uważam, że masz podstawę do podjęcia takiej rozmowy.

źródło: Internet: netkobiety.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozmówiłem +(e)m rozmówił	rozmówiłam +(e)m rozmówiła	rozmówiłom +(e)m rozmówiło	rozmówiliśmy +(e)śmy rozmówili	rozmówiłyśmy +(e)śmy rozmówiły
2 os.	rozmówiłeś +(e)ś rozmówił	rozmówiłaś +(e)ś rozmówiła	rozmówiłoś +(e)ś rozmówiło	rozmówiliście +(e)ście rozmówili	rozmówiłyście +(e)ście rozmówiły
3 os.	rozmówił	rozmówiła	rozmówiło	rozmówili	rozmówiły

bezosobnik: rozmówiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozmówmy
2 os.	rozmów	rozmówcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozmówiłbym bym rozmówił	rozmówiłabym bym rozmówiła	rozmówiłobym bym rozmówiło	rozmówilibyśmy byśmy rozmówili	rozmówiłybyśmy byśmy rozmówiły
2 os.	rozmówiłbyś byś rozmówił	rozmówiłabyś byś rozmówiła	rozmówiłobyś byś rozmówiło	rozmówilibyście byście rozmówili	rozmówiłybyście byście rozmówiły
3 os.	rozmówiłby by rozmówił	rozmówiłaby by rozmówiła	rozmówiłoby by rozmówiło	rozmówiliby by rozmówili	rozmówiłyby by rozmówiły

bezosobnik: rozmówiono by

bezokolicznik: rozmówić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozmówiwszy

gerundium: rozmówienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozmówiony

+

rozmówić

+

CO + (z KIM)