rozmówić się

  • przeprowadzić rozstrzygającą rozmowę
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

    • rozmówić się z dziećmi, z synem, z żoną, z właścicielem; z oskarżonym
    • rozmówić się poważnie
  • Stowarzyszenie spełni funkcję „piorunochronu”. Niezadowoleni nie będą pikietować, awanturować się w biurze, tylko rozmówią się z właścicielem przy stole konferencyjnym za pośrednictwem stowarzyszenia.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kupisz, Dokąd zmierzasz, Ptaku, Dziennik Łódzki , 2003-11-07

    Nic nie kupię synowi! Zamierzam rozmówić się z nim, jak tylko wróci z zawodów pływackich.

    źródło: NKJP: (BN), Jak się dogadać z nastolatkiem, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-01-02

    Chodźmy, chodźmy. - Pociągnął mnie za ramię, człowiek z wystawy bowiem coraz groźniej unosił się i zapewne miał zamiar po męsku się z nami rozmówić.

    źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozmówię się
    rozmówimy się
    2 os. rozmówisz się
    rozmówicie się
    3 os. rozmówi się
    rozmówią się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozmówiłem się
    +(e)m się rozmówił
    rozmówiłam się
    +(e)m się rozmówiła
    rozmówiłom się
    +(e)m się rozmówiło
    rozmówiliśmy się
    +(e)śmy się rozmówili
    rozmówiłyśmy się
    +(e)śmy się rozmówiły
    2 os. rozmówiłeś się
    +(e)ś się rozmówił
    rozmówiłaś się
    +(e)ś się rozmówiła
    rozmówiłoś się
    +(e)ś się rozmówiło
    rozmówiliście się
    +(e)ście się rozmówili
    rozmówiłyście się
    +(e)ście się rozmówiły
    3 os. rozmówił się
    rozmówiła się
    rozmówiło się
    rozmówili się
    rozmówiły się

    bezosobnik: rozmówiono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozmówmy się
    2 os. rozmów się
    rozmówcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozmówiłbym się
    bym się rozmówił
    rozmówiłabym się
    bym się rozmówiła
    rozmówiłobym się
    bym się rozmówiło
    rozmówilibyśmy się
    byśmy się rozmówili
    rozmówiłybyśmy się
    byśmy się rozmówiły
    2 os. rozmówiłbyś się
    byś się rozmówił
    rozmówiłabyś się
    byś się rozmówiła
    rozmówiłobyś się
    byś się rozmówiło
    rozmówilibyście się
    byście się rozmówili
    rozmówiłybyście się
    byście się rozmówiły
    3 os. rozmówiłby się
    by się rozmówił
    rozmówiłaby się
    by się rozmówiła
    rozmówiłoby się
    by się rozmówiło
    rozmówiliby się
    by się rozmówili
    rozmówiłyby się
    by się rozmówiły

    bezosobnik: rozmówiono by się

    bezokolicznik: rozmówić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozmówiwszy się

    gerundium: rozmówienie się

  • bez ograniczeń + rozmówić się +
    z KIM/CZYM
  • psł. *orz-ml̥viti (sę)

    Zob.  mówić 

CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 16.12.2012