rejentówna

  • w dawnej Polsce córka rejenta - urzędnika
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    zawody


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

  • Rejentówna urzędowała przy samowarze, z gracją Hebe rozdając parujące wonnym nektarem filiżanki, a Kuroczycka stanęła za krzesłem pani.

    źródło: Twórczość. Tom 11, 1955 (books.google.pl)

    Piękne dzieweczki, zwłaszcza młodsza, rejentówna.

    źródło: Andrzej Bart: Rien ne va plus, 2005 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rejentówna
    rejentówny
    D. rejentówny
    rejentówien
    C. rejentównie
    rejentównom
    B. rejentównę
    rejentówny
    N. rejentówną
    rejentównami
    Ms. rejentównie
    rejentównach
    W. rejentówno
    rejentówny
  • Zob. rejent

CHRONOLOGIZACJA:
1861, Encyklopedyja powszechna Samuela Orgelbranda, t. 6, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 10.01.2025