zesmucić

  • wywołać w kimś stan psychiczny, charakteryzujący się obniżeniem nastroju, brakiem uśmiechu lub płaczem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • Ludzkie nieszczęście jakoś mnie nie zesmuciło maksymalnie, a wrażliwy jednakowoż bywam.

    źródło: NKJP: Internet

    Hehe, niektórzy mnie rozbawili, a niektórzy zesmucili.

    źródło: Internet: filmiki.jeja.pl

    Wiemy, że wczorajszy brak goloneczki Was zesmucił.

    źródło: Internet: facebook.com/restauracjaksiazenice

    Pamiętam, że fakt zamknięcia tego sklepu nieco mnie zesmucił, bo chyba trochę sentymentalna ze mnie osóbka, ale równocześnie ciekawiło mnie, co powstanie w murach dawnego sklepu muzycznego.

    źródło: Internet: allaroundme.pl

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zesmucę
    zesmucimy
    2 os. zesmucisz
    zesmucicie
    3 os. zesmuci
    zesmucą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zesmuciłem
    +(e)m zesmucił
    zesmuciłam
    +(e)m zesmuciła
    zesmuciłom
    +(e)m zesmuciło
    zesmuciliśmy
    +(e)śmy zesmucili
    zesmuciłyśmy
    +(e)śmy zesmuciły
    2 os. zesmuciłeś
    +(e)ś zesmucił
    zesmuciłaś
    +(e)ś zesmuciła
    zesmuciłoś
    +(e)ś zesmuciło
    zesmuciliście
    +(e)ście zesmucili
    zesmuciłyście
    +(e)ście zesmuciły
    3 os. zesmucił
    zesmuciła
    zesmuciło
    zesmucili
    zesmuciły

    bezosobnik: zesmucono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zesmućmy
    2 os. zesmuć
    zesmućcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zesmuciłbym
    bym zesmucił
    zesmuciłabym
    bym zesmuciła
    zesmuciłobym
    bym zesmuciło
    zesmucilibyśmy
    byśmy zesmucili
    zesmuciłybyśmy
    byśmy zesmuciły
    2 os. zesmuciłbyś
    byś zesmucił
    zesmuciłabyś
    byś zesmuciła
    zesmuciłobyś
    byś zesmuciło
    zesmucilibyście
    byście zesmucili
    zesmuciłybyście
    byście zesmuciły
    3 os. zesmuciłby
    by zesmucił
    zesmuciłaby
    by zesmuciła
    zesmuciłoby
    by zesmuciło
    zesmuciliby
    by zesmucili
    zesmuciłyby
    by zesmuciły

    bezosobnik: zesmucono by

    bezokolicznik: zesmucić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zesmuciwszy

    gerundium: zesmucenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zesmucony

    odpowiednik aspektowy: smucić

  • bez ograniczeń + zesmucić +
    KOGO
  • Zob. smucić

CHRONOLOGIZACJA:
1882, Juliusz Słowacki, Balladyna, [w:] Dzieła Juljusza Słowackiego, t. 3, books.google.pl
W połączeniu z zaimkiem zwrotnym  się . W innych wydaniach „Balladyny” występuje czasownik  zasmucić się .
Data ostatniej modyfikacji: 14.11.2024