rozśmieszyć
-
wywołać śmiech lub wesołość
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
synonimy: rozbawić
rozweselić
antonimy: zasmęcić
zasmucić
-
Mina Krzysztofa chyba naprawdę ją rozśmieszyła, a może po prostu słała mu uśmiech za uśmiechem, jak serię masek.
źródło: KWSJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
Głośne czytanie pism uczonego Bilza rozśmieszy każde towarzystwo.
źródło: KWSJP: Krystyna Kofta: Wychowanie seksualne dla klasy wyższej, 1999 średniej i niższej,
Rozśmieszył ją ton i intencja, z jaką ojciec wyraził swoje uznanie.
źródło: KWSJP: Henryk Panas: Grzesznicy, 1966
Starał się mnie rozśmieszyć opowiadaniem anegdot.
źródło: KWSJP: Komar Michał: O obrotach losów i ciał, 1998
Może rozśmieszy cię fakt, że Woody Allen nie zaliczył egzaminu pisemnego z angielskiego na uniwersytecie w Nowym Jorku?
źródło: KWSJP: Marek Grębski: Nie bój się bać, prasa, 2005
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozśmieszę
rozśmieszymy
2 os. rozśmieszysz
rozśmieszycie
3 os. rozśmieszy
rozśmieszą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozśmieszyłem
+(e)m rozśmieszył
rozśmieszyłam
+(e)m rozśmieszyła
rozśmieszyłom
+(e)m rozśmieszyło
rozśmieszyliśmy
+(e)śmy rozśmieszyli
rozśmieszyłyśmy
+(e)śmy rozśmieszyły
2 os. rozśmieszyłeś
+(e)ś rozśmieszył
rozśmieszyłaś
+(e)ś rozśmieszyła
rozśmieszyłoś
+(e)ś rozśmieszyło
rozśmieszyliście
+(e)ście rozśmieszyli
rozśmieszyłyście
+(e)ście rozśmieszyły
3 os. rozśmieszył
rozśmieszyła
rozśmieszyło
rozśmieszyli
rozśmieszyły
bezosobnik: rozśmieszono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozśmieszmy
2 os. rozśmiesz
rozśmieszcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozśmieszyłbym
bym rozśmieszył
rozśmieszyłabym
bym rozśmieszyła
rozśmieszyłobym
bym rozśmieszyło
rozśmieszylibyśmy
byśmy rozśmieszyli
rozśmieszyłybyśmy
byśmy rozśmieszyły
2 os. rozśmieszyłbyś
byś rozśmieszył
rozśmieszyłabyś
byś rozśmieszyła
rozśmieszyłobyś
byś rozśmieszyło
rozśmieszylibyście
byście rozśmieszyli
rozśmieszyłybyście
byście rozśmieszyły
3 os. rozśmieszyłby
by rozśmieszył
rozśmieszyłaby
by rozśmieszyła
rozśmieszyłoby
by rozśmieszyło
rozśmieszyliby
by rozśmieszyli
rozśmieszyłyby
by rozśmieszyły
bezosobnik: rozśmieszono by
bezokolicznik: rozśmieszyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozśmieszywszy
gerundium: rozśmieszenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozśmieszenie
rozśmieszenia
D. rozśmieszenia
rozśmieszeń
C. rozśmieszeniu
rozśmieszeniom
B. rozśmieszenie
rozśmieszenia
N. rozśmieszeniem
rozśmieszeniami
Ms. rozśmieszeniu
rozśmieszeniach
W. rozśmieszenie
rozśmieszenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: rozśmieszony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozśmieszony
rozśmieszony
rozśmieszony
rozśmieszone
rozśmieszona
D. rozśmieszonego
rozśmieszonego
rozśmieszonego
rozśmieszonego
rozśmieszonej
C. rozśmieszonemu
rozśmieszonemu
rozśmieszonemu
rozśmieszonemu
rozśmieszonej
B. rozśmieszonego
rozśmieszonego
rozśmieszony
rozśmieszone
rozśmieszoną
N. rozśmieszonym
rozśmieszonym
rozśmieszonym
rozśmieszonym
rozśmieszoną
Ms. rozśmieszonym
rozśmieszonym
rozśmieszonym
rozśmieszonym
rozśmieszonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozśmieszeni
rozśmieszeni
rozśmieszone
rozśmieszone
D. rozśmieszonych
rozśmieszonych
rozśmieszonych
rozśmieszonych
C. rozśmieszonym
rozśmieszonym
rozśmieszonym
rozśmieszonym
B. rozśmieszonych
rozśmieszonych
rozśmieszonych
rozśmieszone
N. rozśmieszonymi
rozśmieszonymi
rozśmieszonymi
rozśmieszonymi
Ms. rozśmieszonych
rozśmieszonych
rozśmieszonych
rozśmieszonych
odpowiedniki aspektowe: rozśmieszać , śmieszyć
-
+ rozśmieszyć + KOGO + (CZYM) -
ogsł. *orz-směšiti
Zob. śmiech
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP