rozśmieszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

wywołać śmiech lub wesołość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	synonimy:	rozbawić rozweselić
	antonimy:	osmęcić osmucić posmucić zasmęcić zasmucić zesmucić

	Mina Krzysztofa chyba naprawdę ją rozśmieszyła, a może po prostu słała mu uśmiech za uśmiechem, jak serię masek. źródło: KWSJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
	Głośne czytanie pism uczonego Bilza rozśmieszy każde towarzystwo. źródło: KWSJP: Krystyna Kofta: Wychowanie seksualne dla klasy wyższej, 1999 średniej i niższej,
	Rozśmieszył ją ton i intencja, z jaką ojciec wyraził swoje uznanie. źródło: KWSJP: Henryk Panas: Grzesznicy, 1966
	Starał się mnie rozśmieszyć opowiadaniem anegdot. źródło: KWSJP: Komar Michał: O obrotach losów i ciał, 1998
	Może rozśmieszy cię fakt, że Woody Allen nie zaliczył egzaminu pisemnego z angielskiego na uniwersytecie w Nowym Jorku? źródło: KWSJP: Marek Grębski: Nie bój się bać, prasa, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozśmieszyłem +(e)m rozśmieszył	rozśmieszyłam +(e)m rozśmieszyła	rozśmieszyłom +(e)m rozśmieszyło	rozśmieszyliśmy +(e)śmy rozśmieszyli	rozśmieszyłyśmy +(e)śmy rozśmieszyły
2 os.	rozśmieszyłeś +(e)ś rozśmieszył	rozśmieszyłaś +(e)ś rozśmieszyła	rozśmieszyłoś +(e)ś rozśmieszyło	rozśmieszyliście +(e)ście rozśmieszyli	rozśmieszyłyście +(e)ście rozśmieszyły
3 os.	rozśmieszył	rozśmieszyła	rozśmieszyło	rozśmieszyli	rozśmieszyły

bezosobnik: rozśmieszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozśmieszmy
2 os.	rozśmiesz	rozśmieszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozśmieszyłbym bym rozśmieszył	rozśmieszyłabym bym rozśmieszyła	rozśmieszyłobym bym rozśmieszyło	rozśmieszylibyśmy byśmy rozśmieszyli	rozśmieszyłybyśmy byśmy rozśmieszyły
2 os.	rozśmieszyłbyś byś rozśmieszył	rozśmieszyłabyś byś rozśmieszyła	rozśmieszyłobyś byś rozśmieszyło	rozśmieszylibyście byście rozśmieszyli	rozśmieszyłybyście byście rozśmieszyły
3 os.	rozśmieszyłby by rozśmieszył	rozśmieszyłaby by rozśmieszyła	rozśmieszyłoby by rozśmieszyło	rozśmieszyliby by rozśmieszyli	rozśmieszyłyby by rozśmieszyły

bezosobnik: rozśmieszono by

bezokolicznik: rozśmieszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozśmieszywszy

gerundium: rozśmieszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozśmieszony

odpowiedniki aspektowe: rozśmieszać , śmieszyć

+

rozśmieszyć

+

KOGO + (CZYM)

ogsł. *orz-směšiti

Zob. śmiech