zesmucić się
-
znaleźć się w stanie psychicznym, charakteryzującym się obniżeniem nastroju, brakiem uśmiechu lub płaczem
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: zasmęcić się
zasmucić się
antonimy: uradować się
-
Było już bardzo późno. Babcia się zesmuciła, że ją opuszczamy, ale obiecaliśmy, że niedługo przyjedziemy.
źródło: Internet: brainly.pl
- Tak. Bardzo się zesmucił, jak się z nim rozstałaś. Wiesz, byłaś dla niego ważna.
źródło: Internet: wattpad.com
[...] mimo wszystko sądzę, że trzeba mówić o humorze i śmiechu, a przede wszystkim – śmiać się. Polacy się strasznie zesmucili.
źródło: Anna Leszkowska: Śmiech to... Bielicka!, 2011-12-10 (sprawynauki.edu.pl)
Wydaje się, jakbyś przechodził przez bunt młodzieńczy. Trochę dziwne zwroty: „bezkresie bezsensu”, „bezładnie pytają” (nie wiem, czy nie chodziło o „bezwładnie”) [...]. Dodając kilka dziwnych zwrotów i „cyniczny uśmiech Boga”, można się zesmucić, a szkoda.
źródło: NKJP: Internet
Jak sobie pomyślałam, że ta Julia miała czternaście lat i przeżyła miłość – do której wszyscy nawet dzisiaj wzdychają, choć tyle lat minęło – to mi się smutno zrobiło, ale nie zdążyłam się za bardzo zesmucić, bo zasnęłam szybciej niż mnie ten smutek dopadł.
źródło: Marta Fox: Agaton-Gagaton, 2012 (books.google.pl)
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zesmucę się
zesmucimy się
2 os. zesmucisz się
zesmucicie się
3 os. zesmuci się
zesmucą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zesmuciłem się
+(e)m się zesmucił
zesmuciłam się
+(e)m się zesmuciła
zesmuciłom się
+(e)m się zesmuciło
zesmuciliśmy się
+(e)śmy się zesmucili
zesmuciłyśmy się
+(e)śmy się zesmuciły
2 os. zesmuciłeś się
+(e)ś się zesmucił
zesmuciłaś się
+(e)ś się zesmuciła
zesmuciłoś się
+(e)ś się zesmuciło
zesmuciliście się
+(e)ście się zesmucili
zesmuciłyście się
+(e)ście się zesmuciły
3 os. zesmucił się
zesmuciła się
zesmuciło się
zesmucili się
zesmuciły się
bezosobnik: zesmucono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zesmućmy się
2 os. zesmuć się
zesmućcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zesmuciłbym się
bym się zesmucił
zesmuciłabym się
bym się zesmuciła
zesmuciłobym się
bym się zesmuciło
zesmucilibyśmy się
byśmy się zesmucili
zesmuciłybyśmy się
byśmy się zesmuciły
2 os. zesmuciłbyś się
byś się zesmucił
zesmuciłabyś się
byś się zesmuciła
zesmuciłobyś się
byś się zesmuciło
zesmucilibyście się
byście się zesmucili
zesmuciłybyście się
byście się zesmuciły
3 os. zesmuciłby się
by się zesmucił
zesmuciłaby się
by się zesmuciła
zesmuciłoby się
by się zesmuciło
zesmuciliby się
by się zesmucili
zesmuciłyby się
by się zesmuciły
bezosobnik: zesmucono by się
bezokolicznik: zesmucić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zesmuciwszy się
gerundium: zesmucenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zesmucenie się
zesmucenia się
D. zesmucenia się
zesmuceń się
C. zesmuceniu się
zesmuceniom się
B. zesmucenie się
zesmucenia się
N. zesmuceniem się
zesmuceniami się
Ms. zesmuceniu się
zesmuceniach się
W. zesmucenie się
zesmucenia się
odpowiednik aspektowy: smucić się
-
+ zesmucić się + (że ZDANIE | ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE) -
W innych wydaniach „Balladyny” występuje czasownik zasmucić się .