uradować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. doznać radości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Po południu przyszła matka z wiadomością, że w Zakopanem są akurat jego koledzy i brat Janek. Zatrzymali się w „Telimenie”. Staszek uradował się bardzo. źródło: NKJP: Alfons Filar: Śladami tatrzańskich kurierów, 1995
	Nigdy nie będę cierpiał i nigdy nie uraduję się brakiem cierpienia. Nigdy nie dowiem się prawdy ani nigdy nie odczuję przejmującej tęsknoty za prawdą. źródło: NKJP: Tedeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 1974
	A radość Maliny to już mnie całkiem rozebrała [...]. Boć dziewucha szczerze uradowała się z mego powrotu! Ślepy by to zauważył. Zgodzisz się? źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002
	W trakcie ostatniej próby sznurek się urwał i denat uradował się, że nie zginął. źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Archipelag GUŁag, 1977
	[...] opływając wyspę, uradowali się na widok plaży [...]. źródło: NKJP: Artur Cieślar: Tajemnicza Wyspa Wielkanocna, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uradowałem się +(e)m się uradował	uradowałam się +(e)m się uradowała	uradowałom się +(e)m się uradowało	uradowaliśmy się +(e)śmy się uradowali	uradowałyśmy się +(e)śmy się uradowały
2 os.	uradowałeś się +(e)ś się uradował	uradowałaś się +(e)ś się uradowała	uradowałoś się +(e)ś się uradowało	uradowaliście się +(e)ście się uradowali	uradowałyście się +(e)ście się uradowały
3 os.	uradował się	uradowała się	uradowało się	uradowali się	uradowały się

bezosobnik: uradowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uradujmy się
2 os.	uraduj się	uradujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uradowałbym się bym się uradował	uradowałabym się bym się uradowała	uradowałobym się bym się uradowało	uradowalibyśmy się byśmy się uradowali	uradowałybyśmy się byśmy się uradowały
2 os.	uradowałbyś się byś się uradował	uradowałabyś się byś się uradowała	uradowałobyś się byś się uradowało	uradowalibyście się byście się uradowali	uradowałybyście się byście się uradowały
3 os.	uradowałby się by się uradował	uradowałaby się by się uradowała	uradowałoby się by się uradowało	uradowaliby się by się uradowali	uradowałyby się by się uradowały

bezosobnik: uradowano by się

bezokolicznik: uradować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uradowawszy się

gerundium: uradowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: radować się

Zob. radować