reifikować

  • książk.  nadać żywej istocie lub abstraktowi takie cechy, jakie mają przedmioty istniejące materialnie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

  • synonimy:  urzeczowiać
  • [...] ten sam kapitalizm, który tak eksploatuje i reifikuje pracowników, jednocześnie wykształca w nich podmiotowość, rozpala energią i ideami, witalizuje i rozwija;

    źródło: Michał Kruszelnicki, Wojciech Kruszelnicki: Zupełnie inaczej, Hybris, nr 49 (2020) (czasopisma.uni.lodz.pl)

    Akt gościnności, który reifikuje to, co w kulturze jest prymarną wartością, akumuluje i ucieleśnia abstrakcyjne idee.

    źródło: Krystian Darmach: Celebrare Convivium. Miasto w podróży – perspektywa gościnności, Journal of Urban Ethnology, 21/2023 (hournals.iaepan.pl)

    Kieruje się miłością i współczuciem, personifikuje wszystko, łącznie z domem i samochodem, podczas gdy inni reifikują nawet żywe istoty.

    źródło: KWJP: Eliza Szybowicz: Tokarczuk jak Agatha Christie, Dwutygodnik, 2019-09-01

    W pierwszym przypadku Inny przytłacza mnie, wywołuje poczucie wstydu i uprzedmiotawia, w drugim to ja reifikuję jego.

    źródło: Marzena Adamiak: Foucault i perypetie podmiotu, Przegląd Filozoficzny — Nowa Seria, r. 11, nr 2 (42), 2002 (pf.uw.edu.pl)

    Bo polska polityka zagraniczna stała się dziś monologiem: z jednej strony reifikującym to, co stało się i dzieje na Ukrainie po niedawnym kijowskim Majdanie, a z drugiej – czyniącym z Rosji i Putina uosobienie szczególnego zła [...].

    źródło: KWJP: Bronisław Łagowski: Polska chora na Rosję, 2016

  • bez ograniczeń + reifikować +
    KOGO/CO
  • łac. res 'rzecz' + łac. facio 'robić'

CHRONOLOGIZACJA:
1921, James Sully, Dusza dziecka, tłum. Izabela Moszczeńska, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 11.03.2025