posafandulić - Wielki słownik języka polskiego PAN

indyw. spędzić jakiś czas, mówiąc o konieczności podjęcia pewnych działań, bez próby faktycznego zrealizowania ich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

podoba mi się
tembr Twojego głosu
nie kłócisz się ni sprzeczasz
jesteś opanowana do przesady
żadnych negocjacji
choć można posafandulić

źródło: Zdzisław Chciwiec: Nowa (poezja.org)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	posafanduliłem +(e)m posafandulił	posafanduliłam +(e)m posafanduliła	posafanduliłom +(e)m posafanduliło	posafanduliliśmy +(e)śmy posafandulili	posafanduliłyśmy +(e)śmy posafanduliły
2 os.	posafanduliłeś +(e)ś posafandulił	posafanduliłaś +(e)ś posafanduliła	posafanduliłoś +(e)ś posafanduliło	posafanduliliście +(e)ście posafandulili	posafanduliłyście +(e)ście posafanduliły
3 os.	posafandulił	posafanduliła	posafanduliło	posafandulili	posafanduliły

bezosobnik: posafandulono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		posafandulmy
2 os.	posafandul	posafandulcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	posafanduliłbym bym posafandulił	posafanduliłabym bym posafanduliła	posafanduliłobym bym posafanduliło	posafandulilibyśmy byśmy posafandulili	posafanduliłybyśmy byśmy posafanduliły
2 os.	posafanduliłbyś byś posafandulił	posafanduliłabyś byś posafanduliła	posafanduliłobyś byś posafanduliło	posafandulilibyście byście posafandulili	posafanduliłybyście byście posafanduliły
3 os.	posafanduliłby by posafandulił	posafanduliłaby by posafanduliła	posafanduliłoby by posafanduliło	posafanduliliby by posafandulili	posafanduliłyby by posafanduliły

bezosobnik: posafandulono by

bezokolicznik: posafandulić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: posafanduliwszy

gerundium: posafandulenie

rodzaj gramatyczny: dk