wyprawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

wysłać kogoś w drogę w określonym celu

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

Połączenia

wyprawić dziecko do szkoły; męża
wyprawić w drogę, w podróż, w świat; z domu

Cytaty

Umówiliśmy się, że karetka przyjedzie po nią o dwunastej. Potem wyprawiłam Michała do szkoły.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Listy miłości, 2008

Trzecia godzina - dla kobiet, które wyprawiły mężów do pracy i zostają na gospodarstwie - porady, ceny, rady na temat zakupów, jakiś żart regionalny itd.

źródło: NKJP: Piotr Najsztub: Telewizja każe wybrać, Gazeta Wyborcza, 1992-08-18

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wyprawię	wyprawimy
2 os.	wyprawisz	wyprawicie
3 os.	wyprawi	wyprawią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyprawiłem +(e)m wyprawił	wyprawiłam +(e)m wyprawiła	wyprawiłom +(e)m wyprawiło	wyprawiliśmy +(e)śmy wyprawili	wyprawiłyśmy +(e)śmy wyprawiły
2 os.	wyprawiłeś +(e)ś wyprawił	wyprawiłaś +(e)ś wyprawiła	wyprawiłoś +(e)ś wyprawiło	wyprawiliście +(e)ście wyprawili	wyprawiłyście +(e)ście wyprawiły
3 os.	wyprawił	wyprawiła	wyprawiło	wyprawili	wyprawiły

bezosobnik: wyprawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyprawmy
2 os.	wypraw	wyprawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyprawiłbym bym wyprawił	wyprawiłabym bym wyprawiła	wyprawiłobym bym wyprawiło	wyprawilibyśmy byśmy wyprawili	wyprawiłybyśmy byśmy wyprawiły
2 os.	wyprawiłbyś byś wyprawił	wyprawiłabyś byś wyprawiła	wyprawiłobyś byś wyprawiło	wyprawilibyście byście wyprawili	wyprawiłybyście byście wyprawiły
3 os.	wyprawiłby by wyprawił	wyprawiłaby by wyprawiła	wyprawiłoby by wyprawiło	wyprawiliby by wyprawili	wyprawiłyby by wyprawiły

bezosobnik: wyprawiono by

bezokolicznik: wyprawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyprawiwszy

gerundium: wyprawienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wyprawienie	wyprawienia
D.	wyprawienia	wyprawień
C.	wyprawieniu	wyprawieniom
B.	wyprawienie	wyprawienia
N.	wyprawieniem	wyprawieniami
Ms.	wyprawieniu	wyprawieniach
W.	wyprawienie	wyprawienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyprawiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wyprawiony	wyprawiony	wyprawiony	wyprawione	wyprawiona
D.	wyprawionego	wyprawionego	wyprawionego	wyprawionego	wyprawionej
C.	wyprawionemu	wyprawionemu	wyprawionemu	wyprawionemu	wyprawionej
B.	wyprawionego	wyprawionego	wyprawiony	wyprawione	wyprawioną
N.	wyprawionym	wyprawionym	wyprawionym	wyprawionym	wyprawioną
Ms.	wyprawionym	wyprawionym	wyprawionym	wyprawionym	wyprawionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wyprawieni	wyprawieni	wyprawione	wyprawione
D.	wyprawionych	wyprawionych	wyprawionych	wyprawionych
C.	wyprawionym	wyprawionym	wyprawionym	wyprawionym
B.	wyprawionych	wyprawionych	wyprawionych	wyprawione
N.	wyprawionymi	wyprawionymi	wyprawionymi	wyprawionymi
Ms.	wyprawionych	wyprawionych	wyprawionych	wyprawionych

odpowiednik aspektowy: wyprawiać

Składnia

+

wyprawić

+

KOGO + DOKĄD/SKĄD

Pochodzenie

Zob. prawić