paplać

  • pot.  pejorat.  mówić dużo o rzeczach mało ważnych
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

    • paplać bzdury, głupoty
    • paplać językiem; godzinami
    • paplać bez przerwy, bez sensu
    • paplać o niczym
    • paplać dużo
    • paplać jak najęty
    • przestać, zaczynać paplać
  • Kto wie, czy nie jest zdrowiej zamiast kłócić się, plotkować, obgadywać znajomych i paplać o polityce, ograniczyć się na dwie czy trzy godziny do paru spokojnych słów [...].

    źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003

    [...] starzec znów paplał głupoty.

    źródło: NKJP: Internet

    Kiedy słyszę, jak w telewizyjnej audycji książkowej pewna literacka nieboga poczciwie paple, że język, jakim pisze Masłowska, „słyszymy na co dzień w tramwaju”, wzruszam jedynie z politowaniem ramionami i nie chce mi się nawet fundować wątpliwego dowcipu i pytać: jakim to też tramwajem jeździsz niebogo?

    źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Martwy jak Przybyszewski, Polityka, 2003-01-04

    - Która gadzina, która gadzina, która gadzina - paplał bez sensu.

    źródło: NKJP: Małgorzata Strękowska-Zaremba: Detektyw Kefirek i pierwszy trup, 2011

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. paplam
    paplę
    paplamy
    paplemy
    2 os. paplasz
    paplesz
    paplacie
    paplecie
    3 os. papla
    paple
    paplają
    paplą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. paplałem
    +(e)m paplał
    paplałam
    +(e)m paplała
    paplałom
    +(e)m paplało
    paplaliśmy
    +(e)śmy paplali
    paplałyśmy
    +(e)śmy paplały
    2 os. paplałeś
    +(e)ś paplał
    paplałaś
    +(e)ś paplała
    paplałoś
    +(e)ś paplało
    paplaliście
    +(e)ście paplali
    paplałyście
    +(e)ście paplały
    3 os. paplał
    paplała
    paplało
    paplali
    paplały

    bezosobnik: paplano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę paplał
    będę paplać
    będę paplała
    będę paplać
    będę paplało
    będę paplać
    będziemy paplali
    będziemy paplać
    będziemy paplały
    będziemy paplać
    2 os. będziesz paplał
    będziesz paplać
    będziesz paplała
    będziesz paplać
    będziesz paplało
    będziesz paplać
    będziecie paplali
    będziecie paplać
    będziecie paplały
    będziecie paplać
    3 os. będzie paplał
    będzie paplać
    będzie paplała
    będzie paplać
    będzie paplało
    będzie paplać
    będą paplali
    będą paplać
    będą paplały
    będą paplać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. paplajmy
    paplmy
    2 os. papl
    paplaj
    paplajcie
    paplcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. paplałbym
    bym paplał
    paplałabym
    bym paplała
    paplałobym
    bym paplało
    paplalibyśmy
    byśmy paplali
    paplałybyśmy
    byśmy paplały
    2 os. paplałbyś
    byś paplał
    paplałabyś
    byś paplała
    paplałobyś
    byś paplało
    paplalibyście
    byście paplali
    paplałybyście
    byście paplały
    3 os. paplałby
    by paplał
    paplałaby
    by paplała
    paplałoby
    by paplało
    paplaliby
    by paplali
    paplałyby
    by paplały

    bezosobnik: paplano by

    bezokolicznik: paplać

    imiesłów przysłówkowy współczesny:

    paplając
    papląc

    gerundium: paplanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: paplający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: paplany

  • bez ograniczeń + paplać +
    (CO)
    bez ograniczeń + paplać +
    (O CZYM)
    bez ograniczeń + paplać +
    (że ZDANIE)
    bez ograniczeń + paplać +
    MOWA WPROST
  • Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego, w polszczyźnie od XVI w. najpierw w formie plapać, potem także plaplać.

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w., SL
Data ostatniej modyfikacji: 12.04.2018