tembr

rzadziej timbre

  • książk.  charakterystyczne dla jakiegoś instrumentu lub głosu brzmienie dźwięku o danej wysokości i natężeniu, pozwalające odróżnić te instrumenty lub głosy od innych
  • [tembr] lub  pot.  [tempr]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    muzyka


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • synonimy:  barwa
    ton
    zabarwienie
    hiperonimy:  brzmienie
    • charakterystyczny, ciepły, łagodny, przyjemny; niski, wysoki; kobiecy, męski tembr
    • tembr głosu
  • Bartoli [...] ma bardzo charakterystyczną barwę głosu; nawet słabo osłuchani melomani rozpoznają jej tembr po kilku dźwiękach.

    źródło: NKJP: Internet

    Tembr instrumentu był miękki i falujący [...]. Melodia stawała się coraz żywsza [...].

    źródło: NKJP: Paweł Huelle: Weiser Dawidek, 1987

    Jedną z czołowych postaci [...] był trębacz Louis Armstrong [...]. Wokalista o charakterystycznym, do dziś niemożliwym do skopiowania tembrze głosu.

    źródło: NKJP: Michał Popek: Od źródeł do ragtime'u, Dziennik Polski, 2005-06-18

    Peterowi jego głos skojarzył się przelotnie z głosem pewnego dawno zmarłego aktora, przeważnie grywającego w horrorach monstra o martwych twarzach; ale tak kojarzyła mu się większość tembrów nowo przybyłych [...].

    źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. tembr
    tembry
    D. tembru
    tembrów
    C. tembrowi
    tembrom
    B. tembr
    tembry
    N. tembrem
    tembrami
    Ms. tembrze
    tembrach
    W. tembrze
    tembry

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + tembr +
    (KOGO/CZEGO)
    bez ograniczeń + tembr +
    (CZYJ)
  • fr. timbre

    alteracja formy *timbne, a to z  gr.  (biz.) timbanon <  gr.  (klas.) týmpanon 'bęben'.

CHRONOLOGIZACJA:
1919, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 11.05.2016