zmusić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że ktoś zrobił coś wbrew swojej woli

Bezokolicznik przyłączany jest tylko przez imiesłów bierny.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

zagonić
zniewolić

sytuacja zmusiła; okoliczności zmusiły kogoś do czegoś
zmusić firmę, kierowców, ludzi, organizatorów, pracownika, prezydenta, producentów, przeciwnika, rząd, spółkę, władze, właścicieli do czegoś
zmusić kogoś groźbami, siłą do czegoś
zmusić kogoś do emigracji, do kapitulacji, do milczenia, do odejścia, do odwrotu, do opuszczenia (np. budynku), do posłuszeństwa, do pracy, do rezygnacji, do ucieczki, do uległości, do ustąpienia (ze stanowiska), do wyjazdu
być zmuszonym korzystać z czegoś, opuścić (np. kraj), płacić, podnieść (np. ceny), pracować, użyć (np. siły), wystąpić skądś, zapłacić
chcieć, móc; można; postanowić, potrafić, próbować, usiłować zmusić kogoś do czegoś
być, zostać zmuszonym

	Ojciec rozpaczał, klął, ale nie był w stanie zmusić syna do niczego. źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946
	Okoliczności zmusiły ją do emigracji. Dopiero po dwunastu latach odwiedziła Polskę. źródło: NKJP: Sylwia Królikowska: Jestem Polką, Gazeta Wrocławska, 2003-09-16
	Nożem zmusili sprzedawcę do wydania alkoholu i papierosów. źródło: NKJP: BZ: Wódka albo nóż, Tygodnik Podhalański, 1999, nr 10
	Obowiązek jest, ale nie można w żaden sposób zmusić mieszkańców, by go dopełnili. źródło: NKJP:(jj), (wll), (bł): Komu azbest nie straszny?, Dziennik Łódzki, 2004-05-21
	Konie będziemy zmuszeni dociążyć sakwami z prowiantem i podręcznym sprzętem. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

bezosobnik: zmuszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmuśmy
2 os.	zmuś	zmuście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmusiłbym bym zmusił	zmusiłabym bym zmusiła	zmusiłobym bym zmusiło	zmusilibyśmy byśmy zmusili	zmusiłybyśmy byśmy zmusiły
2 os.	zmusiłbyś byś zmusił	zmusiłabyś byś zmusiła	zmusiłobyś byś zmusiło	zmusilibyście byście zmusili	zmusiłybyście byście zmusiły
3 os.	zmusiłby by zmusił	zmusiłaby by zmusiła	zmusiłoby by zmusiło	zmusiliby by zmusili	zmusiłyby by zmusiły

bezosobnik: zmuszono by

bezokolicznik: zmusić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmusiwszy

gerundium: zmuszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zmuszony

odpowiednik aspektowy: zmuszać

Od: musieć