pobrudzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować pojawienie się gdzieś brudu - zanieczyszczenia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	synonimy:	obsyfić osyfić pokalać ubrudzić uwalić wypaćkać wypaprać wyświnić zabrudzić
	hiperonimy:	zanieczyścić

	-Nie, nie będę wchodził dalej, żeby nie pobrudzić dywanu. źródło: NKJP: A.S.: Oszust w białych rękawiczkach, Czas Ostrzeszowski nr 200445, 2004
	- Mąż to w ogóle się nie kładł. Od dymu i sadzy był cały brudny i bał się, że coś pobrudzi. źródło: NKJP: AM: Bydgoszcz: Pożar zniszczył święta rodzinie z kamienicy przy Dworcowej 73, Gazeta Pomorska, 2009-12-23
	„Kocham cię, moja córeczko, ale nie zbliżaj się, bo mi pobrudzisz lodami sukienkę”. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Imię twoje, 2008
	Popielski trzymał go daleko od siebie, aby krwią nie pobrudzić sobie garnituru. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
	W łódzkich tramwajach jest strasznie brudno. Podróżni skarżą się na zalegające błoto, piach, lepkie siedzenia i poręcze. Wielu z nich podczas podróży pobrudziło sobie buty, kurtki i płaszcze. źródło: NKJP: (MR): Brud na szynach, Express Ilustrowany, 2004-01-20

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pobrudziłem +(e)m pobrudził	pobrudziłam +(e)m pobrudziła	pobrudziłom +(e)m pobrudziło	pobrudziliśmy +(e)śmy pobrudzili	pobrudziłyśmy +(e)śmy pobrudziły
2 os.	pobrudziłeś +(e)ś pobrudził	pobrudziłaś +(e)ś pobrudziła	pobrudziłoś +(e)ś pobrudziło	pobrudziliście +(e)ście pobrudzili	pobrudziłyście +(e)ście pobrudziły
3 os.	pobrudził	pobrudziła	pobrudziło	pobrudzili	pobrudziły

bezosobnik: pobrudzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pobrudźmy
2 os.	pobrudź	pobrudźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pobrudziłbym bym pobrudził	pobrudziłabym bym pobrudziła	pobrudziłobym bym pobrudziło	pobrudzilibyśmy byśmy pobrudzili	pobrudziłybyśmy byśmy pobrudziły
2 os.	pobrudziłbyś byś pobrudził	pobrudziłabyś byś pobrudziła	pobrudziłobyś byś pobrudziło	pobrudzilibyście byście pobrudzili	pobrudziłybyście byście pobrudziły
3 os.	pobrudziłby by pobrudził	pobrudziłaby by pobrudziła	pobrudziłoby by pobrudziło	pobrudziliby by pobrudzili	pobrudziłyby by pobrudziły

bezosobnik: pobrudzono by

bezokolicznik: pobrudzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pobrudziwszy

gerundium: pobrudzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pobrudzony

+

pobrudzić

+

CO + (CZYM)

Zob. brudzić