wpatrzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

zatrzymać na kimś lub na czymś wzrok i patrzeć uporczywie

[fpatszyć sie lub pot. fpaczszyć sie]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

wpatrzyć się błagalnym wzrokiem, półprzytomnymi oczami
wpatrzyć się w czeluść krypty, w drzwi, w jeden punkt, w migocące płomienie, w mrok, w czyjeś oczy, w okno, w przestrzeń, w sufit, w czyjąś twarz, w zamglony horyzont
wpatrzyć się z napięciem, z wyrazem uwielbienia
wpatrzyć się badawczo, błagalnie, dobrze, przenikliwie, uważnie
wpatrzyć się w kogoś jak w jakąś zjawę, jak w obraz

	Skrzypnęły drzwi łazienki i ukazała się Celestyna. Rodzice umilkli i wpatrzyli się w swoją młodszą córkę. Cesia wyglądała uroczo. źródło: KWSJP: Małgorzata Musierowicz: Szósta klepka, 1977
	W ruchach jednego z niewolników było coś dziwnie znajomego. Był bez wątpienia młody, silny, zręczny. Kalias wpatrzył się w niego uważnie, czekając na moment, aż młodzieniec odwróci się twarzą w stronę drzewa i stanie w świetle ogniska. źródło: KWSJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
	Oparłam głowę na podkurczonych kolanach i wpatrzyłam się w ogień. źródło: KWSJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999
	Starzec przerwał i w zamyśleniu wpatrzył się w posadzkę. źródło: KWSJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
	Po drugiej stronie kanału, za ceglanym murem, panowała cisza i nie widać było żadnego ruchu. Ale gdyby ktoś bystrzej wpatrzył się z góry, mógłby tam dostrzec żołnierza w hełmie i flagę biało-czerwoną pomiędzy zielenią. źródło: KWSJP: Zbigniew Flisowski: Westerplatte, Płomyczek, 1963, nr 17

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpatrzyłem się +(e)m się wpatrzył	wpatrzyłam się +(e)m się wpatrzyła	wpatrzyłom się +(e)m się wpatrzyło	wpatrzyliśmy się +(e)śmy się wpatrzyli	wpatrzyłyśmy się +(e)śmy się wpatrzyły
2 os.	wpatrzyłeś się +(e)ś się wpatrzył	wpatrzyłaś się +(e)ś się wpatrzyła	wpatrzyłoś się +(e)ś się wpatrzyło	wpatrzyliście się +(e)ście się wpatrzyli	wpatrzyłyście się +(e)ście się wpatrzyły
3 os.	wpatrzył się	wpatrzyła się	wpatrzyło się	wpatrzyli się	wpatrzyły się

bezosobnik: wpatrzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wpatrzmy się
2 os.	wpatrz się	wpatrzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpatrzyłbym się bym się wpatrzył	wpatrzyłabym się bym się wpatrzyła	wpatrzyłobym się bym się wpatrzyło	wpatrzylibyśmy się byśmy się wpatrzyli	wpatrzyłybyśmy się byśmy się wpatrzyły
2 os.	wpatrzyłbyś się byś się wpatrzył	wpatrzyłabyś się byś się wpatrzyła	wpatrzyłobyś się byś się wpatrzyło	wpatrzylibyście się byście się wpatrzyli	wpatrzyłybyście się byście się wpatrzyły
3 os.	wpatrzyłby się by się wpatrzył	wpatrzyłaby się by się wpatrzyła	wpatrzyłoby się by się wpatrzyło	wpatrzyliby się by się wpatrzyli	wpatrzyłyby się by się wpatrzyły

bezosobnik: wpatrzono by się

bezokolicznik: wpatrzyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wpatrzywszy się

gerundium: wpatrzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wpatrywać się

Rz_żywotny

+

wpatrzyć się

+

w KOGO/CO

Zob. patrzeć