ktoś szczerzy zęby

Agnieszka szczerzyła zęby jak rozchichotana nastolatka, a plamy brudu na nosie, czole i policzku odbierały jej co najmniej kilka lat oraz całą należytą powagę.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005

Uśmiecha się przewrotnie, pokazując puste miejsca po przednich zębach. Czuję, że kąciki moich ust też się unoszą. Mimowolnie szczerzę zęby. Uśmiech kobiety jest magiczny. Zaraża.

źródło: NKJP: Ela Komarzyńska: Fotograf w podróży, Magazyn Gazety Wyborczej, 1997-04-30

Kordialnie ściska mi dłoń, po amerykańsku szczerzy zęby; „nieważne, że skoro tu cię widzę, pewnikiem sypiasz z moją byłą, ważne, że jesteś równy chłop, John [...]”.

źródło: NKJP: Witold Horwath: seans, 2003

Cieszący się sympatią całego pubu Murzyn roznosił piwo do stołów, szczerząc zęby do wydekoltowanych blondynek.

źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion czyli Cłopcy z Mielczarskiego, 1999

– Temu esesmanowi było wesoło – mruknął kapral. – A kiedy? Wtedy kiedy mówił, że tamtego rozszarpała mina. Wtedy suszył zęby.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006