donieść - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

poinformować potajemnie przełożonych lub władze o czyimś postępowaniu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	synonimy:	ktoś strzelił z ucha nakablować podkablować przykonfidencić zadenuncjować zakablować zakapować
	hiperonimy:	poinformować

pracownik, sąsiad; agent, informator, kapuś, szpieg doniósł
donieść bezpiece, dzielnicowemu, funkcjonariuszom, gangsterom, organom ścigania, policji, szefowi, władzom
donieść do policji, do prokuratury, do SB, do urzędu skarbowego, do władz
donieść na kolegę, na konkurencję, na lokatora, na sąsiada, na szefa; na gestapo
donieść o czyichś kontaktach
donieść z głupoty, ze strachu, z zawiści
donieść za pieniądze
donieść anonimowo, gorliwie, pilnie, pokornie, posłusznie, skrupulatnie, świadomie, usłużnie
podsłuchać i donieść, podpatrzeć i donieść

	Doniósł na nas, że prowadzimy nielegalny handel złotem. źródło: NKJP: (cdn): Strażnik przerywa milczenie, Dziennik Polski, 2000-03-24
	Może nawet ktoś mu doniósł usłużnie, że nie tylko znajdują się tutaj ich mogiły, ale również wzniesiono pomniki dla uczczenia ich pamięci. źródło: NKJP: Uwaga hieny!, Dziennik Polski, 2000-09-29
	Został oskarżony o nadużycia, wynoszenie z zakładu pracy futrzanych resztek i ścinków. Ludzie zawistni donieśli do prokuratora. źródło: NKJP: Michał Komar: Bestiariusz codzienny, 2003
	Nie miałem wyboru, musiałem żywić rodzinę. Ale nigdy na nikogo nie doniosłem! - zapewnia żarliwie. źródło: NKJP: Tomasz Maćkowiak, Gazeta Wyborcza, 1997-09-23
	Postanowienie takie wywieszane jest w miejscach publicznych, aby każdy, kto się dowie, że małżonkowie łamią zakaz, mógł donieść o tym władzom. źródło: NKJP: Marek Górnicki: Zbyt dużo ludzi, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doniosłem +(e)m doniósł	doniosłam +(e)m doniosła	doniosłom +(e)m doniosło	donieśliśmy +(e)śmy donieśli	doniosłyśmy +(e)śmy doniosły
2 os.	doniosłeś +(e)ś doniósł	doniosłaś +(e)ś doniosła	doniosłoś +(e)ś doniosło	donieśliście +(e)ście donieśli	doniosłyście +(e)ście doniosły
3 os.	doniósł	doniosła	doniosło	donieśli	doniosły

bezosobnik: doniesiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		donieśmy
2 os.	donieś	donieście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doniósłbym bym doniósł	doniosłabym bym doniosła	doniosłobym bym doniosło	donieślibyśmy byśmy donieśli	doniosłybyśmy byśmy doniosły
2 os.	doniósłbyś byś doniósł	doniosłabyś byś doniosła	doniosłobyś byś doniosło	donieślibyście byście donieśli	doniosłybyście byście doniosły
3 os.	doniósłby by doniósł	doniosłaby by doniosła	doniosłoby by doniosło	donieśliby by donieśli	doniosłyby by doniosły

bezosobnik: doniesiono by

bezokolicznik: donieść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: doniósłszy

gerundium: doniesienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: donosić

Zob. nieść