uprzedzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

ostrzec przed czymś niepomyślnym, co może nastąpić

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

hiperonimy:

ostrzec

	Sąd uznał winę restauracji, która nie uprzedziła klientki, że kawa jest gorąca, za co musiała zapłacić potężne odszkodowanie. źródło: NKJP: Wspaniały prezent, Dziennik Polski, 2001-12-22
	Amerykańska spółka United Airlines, drugie na świecie towarzystwo lotnicze, uprzedziła władze giełdowe w USA o zagrażającej jej upadłości, jeśli nie zostanie zahamowane tempo strat. źródło: NKJP: Finansowy - 7 dni, Dziennik Polski, 2001-10-22
	Nie wyjadę z panem. Nie teraz - wskazała amatora jabłek. - I nie do Polski. - Pułkownik mnie zabije - uprzedziłem. - Tata nie jest taki - powiedziała miękko, uśmiechając się samymi koniuszkami ust i oczu. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
	Pewnego dnia został uprzedzony, że zbliża się kolejne aresztowanie. Uciekł. Nie miał paszportu, więc najpierw pojechał do jednego z państw WNP (wystarczył dowód). źródło: NKJP: Krystyna Kurczab-Redlich: Głową o mur Kremla, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uprzedziłem +(e)m uprzedził	uprzedziłam +(e)m uprzedziła	uprzedziłom +(e)m uprzedziło	uprzedziliśmy +(e)śmy uprzedzili	uprzedziłyśmy +(e)śmy uprzedziły
2 os.	uprzedziłeś +(e)ś uprzedził	uprzedziłaś +(e)ś uprzedziła	uprzedziłoś +(e)ś uprzedziło	uprzedziliście +(e)ście uprzedzili	uprzedziłyście +(e)ście uprzedziły
3 os.	uprzedził	uprzedziła	uprzedziło	uprzedzili	uprzedziły

bezosobnik: uprzedzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uprzedźmy
2 os.	uprzedź	uprzedźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uprzedziłbym bym uprzedził	uprzedziłabym bym uprzedziła	uprzedziłobym bym uprzedziło	uprzedzilibyśmy byśmy uprzedzili	uprzedziłybyśmy byśmy uprzedziły
2 os.	uprzedziłbyś byś uprzedził	uprzedziłabyś byś uprzedziła	uprzedziłobyś byś uprzedziło	uprzedzilibyście byście uprzedzili	uprzedziłybyście byście uprzedziły
3 os.	uprzedziłby by uprzedził	uprzedziłaby by uprzedziła	uprzedziłoby by uprzedziło	uprzedziliby by uprzedzili	uprzedziłyby by uprzedziły

bezosobnik: uprzedzono by

bezokolicznik: uprzedzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uprzedziwszy

gerundium: uprzedzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uprzedzony

odpowiednik aspektowy: uprzedzać

Czasownik z przedrostkiem u- od rzeczownika przód, przyimka przed; zob. przód , przed