speszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

pozbawić pewności siebie i wprawić w zakłopotanie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

onieśmielić
skonfundować
zdeprymować
zmieszać

komplement, śmiech, świdrujący wzrok speszył kogoś, kamera, obecność obcych speszyła kogoś, milczenie speszyło kogoś
speszyć gościa, rozmówcę
speszony gorącym dopingiem, liczną widownią, nieoczekiwaną życzliwością, oklaskami, czyimś zainteresowaniem
lekko, nieco, trochę, wyraźnie speszony
speszyć i zdekoncentrować; speszony i przestraszony; zaskoczony i speszony, zdenerwowany i speszony
speszone dziecko

	To nagłe, intymne wyznanie ją speszyło. Poczuła się nim dziwnie osaczona. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska, Piotr Pietucha: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003
	Wyraźnie speszyło go, że patrzę; jak gdyby wszystko, co wisiało na ścianach, brało się z jakiejś jego wstydliwej słabości. źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997
	Stoją troszkę sztywno, speszeni telewizją, salą, tłumem oklaskujących ich ludzi. źródło: NKJP: Dawid Warszawski, Gazeta Wyborcza, 1993-07-12
	Trochę chłopaka speszyła, trochę rozbawiła obcesową zaczepką. źródło: Internet
	Denerwował się, pocił, był sztywny, skrępowany, speszony, widać było, że ma tremę. źródło: NKJP: Stanisław Głąbiński: Polityka po amerykańsku, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	speszyłem +(e)m speszył	speszyłam +(e)m speszyła	speszyłom +(e)m speszyło	speszyliśmy +(e)śmy speszyli	speszyłyśmy +(e)śmy speszyły
2 os.	speszyłeś +(e)ś speszył	speszyłaś +(e)ś speszyła	speszyłoś +(e)ś speszyło	speszyliście +(e)ście speszyli	speszyłyście +(e)ście speszyły
3 os.	speszył	speszyła	speszyło	speszyli	speszyły

bezosobnik: speszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		speszmy
2 os.	spesz	speszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	speszyłbym bym speszył	speszyłabym bym speszyła	speszyłobym bym speszyło	speszylibyśmy byśmy speszyli	speszyłybyśmy byśmy speszyły
2 os.	speszyłbyś byś speszył	speszyłabyś byś speszyła	speszyłobyś byś speszyło	speszylibyście byście speszyli	speszyłybyście byście speszyły
3 os.	speszyłby by speszył	speszyłaby by speszyła	speszyłoby by speszyło	speszyliby by speszyli	speszyłyby by speszyły

bezosobnik: speszono by

bezokolicznik: speszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: speszywszy

gerundium: speszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: speszony

odpowiednik aspektowy: peszyć

Od: peszyć .
Por. pech