skonfundować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. spowodować, żeby ktoś poczuł się zakłopotany

[skonfundować] lub [skąfundować]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

speszyć
zawstydzić
zdeprymować
zmieszać

	Była to jawna organizacja opozycyjna, która rzuciła wyzwanie monopartyjnemu państwu. KOR skonfundował Gierka i władze, a także środowiska intelektualne, będące z partią na bakier. źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002
	Strata bramki na chwilę skonfundowała gospodarzy - tym bardziej, że ich dominacja wciąż trwała, a gol padł po chwili nieuwagi. źródło: NKJP: Skuteczność na jedynkę, Dziennik Polski, 2003-09-22
	Zaczął miewać sny erotyczne, raz nawet z Lidią Dereczko w roli głównej, co bardzo go skonfundowało. źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008
	- Niepotrzebnie się pan emocjonuje tą sprawą. Lepiej zostawić ją dyplomatom. Jedno mnie tylko niepokoi... - Clark zawiesił znacząco głos, jakby spodziewał się, że to skonfunduje Fishera. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
	Spojrzenie, jakim wielki mistrz neotemplariuszy zmierzył skonfundowanego nagle hrabiego, świadczyło, że strzelił on jakąś gafę. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skonfundowałem +(e)m skonfundował	skonfundowałam +(e)m skonfundowała	skonfundowałom +(e)m skonfundowało	skonfundowaliśmy +(e)śmy skonfundowali	skonfundowałyśmy +(e)śmy skonfundowały
2 os.	skonfundowałeś +(e)ś skonfundował	skonfundowałaś +(e)ś skonfundowała	skonfundowałoś +(e)ś skonfundowało	skonfundowaliście +(e)ście skonfundowali	skonfundowałyście +(e)ście skonfundowały
3 os.	skonfundował	skonfundowała	skonfundowało	skonfundowali	skonfundowały

bezosobnik: skonfundowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skonfundujmy
2 os.	skonfunduj	skonfundujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skonfundowałbym bym skonfundował	skonfundowałabym bym skonfundowała	skonfundowałobym bym skonfundowało	skonfundowalibyśmy byśmy skonfundowali	skonfundowałybyśmy byśmy skonfundowały
2 os.	skonfundowałbyś byś skonfundował	skonfundowałabyś byś skonfundowała	skonfundowałobyś byś skonfundowało	skonfundowalibyście byście skonfundowali	skonfundowałybyście byście skonfundowały
3 os.	skonfundowałby by skonfundował	skonfundowałaby by skonfundowała	skonfundowałoby by skonfundowało	skonfundowaliby by skonfundowali	skonfundowałyby by skonfundowały

bezosobnik: skonfundowano by

bezokolicznik: skonfundować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skonfundowawszy

gerundium: skonfundowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: skonfundowany

odpowiednik aspektowy: konfundować

+

skonfundować

+

KOGO

Od: konfundować