wyjątkowo II

I
  • to, o czym mowa, ma daną cechę w stopniu tak dużym, że rzadko się to zdarza
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  nad podziw
    niezwykle II
  • Była przy tym wyjątkowo inteligentną kobietą o dosyć miłej powierzchowności, choć niezbyt zgrabną.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997

    Zdjęcie było wyjątkowo udane.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996

    W brązie jest ci wyjątkowo ładnie.

    źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

    Gra w otwarte karty jest wyjątkowo nudna.

    źródło: NKJP: Michał Bielecki: Siostra Komandosa, 1997

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator wyróżniania

  • wyjątkowo _
    Przym. st.równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob.  wyjątek 

CHRONOLOGIZACJA:
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 16.04.2015