niezwykle II

I
  • to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że zwraca to uwagę
  • wykładnik stopnia cechy

  • Gdy powierzchnia stawu nie jest skuta lodem, wówczas podziwiać możemy niezwykle piękny, malowniczy widok pałacu i jego odbicia w lustrze wody.

    źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane. Rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001

    To bardzo romantyczna historia - babcia była wdową i mój dziadek Grzegorz został przydzielony jej do pomocy, a ponieważ był niezwykle pracowity, niezwykle uczciwy, po wojnie moja babcia wyszła za niego za mąż...

    źródło: NKJP: Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane, 2004

    W pewnej chwili Kazimierz poruszył się bezwiednie, a tak gwałtownie, iż ława, na której siedział, zaskrzypiała niezwykle głośno.

    źródło: NKJP: Leon Kruczkowski: Kordian i cham, 1979

    Choć fizycznie niezwykle cierpiał, psychicznie był wyraźnie wzmocniony.

    źródło: NKJP: Marcin Wojciechowski: Pomarańczowy majdan, 2006

    Drobne, ludzkie rzeczy, które człowieka zawsze niezwykle ujmują i do siebie zbliżają.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator gradacji

  • niezwykle _
    Przym. st. równy, Przysł. st. równy, Cz. - cecha stopniowalna
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob. zwykły

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  niezwykle I 
Data ostatniej modyfikacji: 29.01.2019