uradować

  • książk.  wywołać radość
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • antonimy:  zasmęcić
    zasmucić
    • informacja, wiadomość uradowała kogoś, wieści uradowały kogoś
    • uradować duszę, serce; kibiców, mieszkańców, tłumy
    • uradować ogromnie, szczerze, szczególnie, wielce
  • Miał już serdecznie dosyć podróży morskiej, uradowało go te kilka chwil, gdy czuł pod nogami twardy i stabilny kamień nabrzeża, szlag go trafiał na myśl o konieczności wkroczenia znowu na chybotliwy pokład.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

    Właśnie tam profesor rzeźbiący zaprosił profesora śpiewającego, by odwiedził Nowy Sącz i uradował śpiewem i humorem miłośników swego talentu.

    źródło: NKJP: (SŚ): Profesor u profesora, Gazeta Krakowska, 2005-11-19

    – Przed odjazdem z Warszawy kupiłem sobie komplet pocztówek z widokami miasta. Podzielę się nimi z panem.
    – [...] Taki upominek uraduje mnie bardziej niż butelka najlepszego rumu.

    źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957

    Cieszę się z awansu, ale najbardziej uradowało mnie to, że nie będę musiał wsiadać do samolotu, by jechać na siódmy mecz [...].

    źródło: NKJP: PRASS: Ćwierćfinaliści w komplecie, Trybuna Śląska, 2001-04-25

    Świat pielęgniarski w sądeckim szpitalu wielce uradowała informacja o tym, że dyrektor Artur Puszko otrzymał nagrodę marszałkowską, wcale pokaźną, bo wynoszącą 8 tys. zł.

    źródło: NKJP: Jerzy Wideł: Jest kandydat na prezydenta, Gazeta Krakowska, 2005-11-10

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uraduję
    uradujemy
    2 os. uradujesz
    uradujecie
    3 os. uraduje
    uradują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uradowałem
    +(e)m uradował
    uradowałam
    +(e)m uradowała
    uradowałom
    +(e)m uradowało
    uradowaliśmy
    +(e)śmy uradowali
    uradowałyśmy
    +(e)śmy uradowały
    2 os. uradowałeś
    +(e)ś uradował
    uradowałaś
    +(e)ś uradowała
    uradowałoś
    +(e)ś uradowało
    uradowaliście
    +(e)ście uradowali
    uradowałyście
    +(e)ście uradowały
    3 os. uradował
    uradowała
    uradowało
    uradowali
    uradowały

    bezosobnik: uradowano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uradujmy
    2 os. uraduj
    uradujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uradowałbym
    bym uradował
    uradowałabym
    bym uradowała
    uradowałobym
    bym uradowało
    uradowalibyśmy
    byśmy uradowali
    uradowałybyśmy
    byśmy uradowały
    2 os. uradowałbyś
    byś uradował
    uradowałabyś
    byś uradowała
    uradowałobyś
    byś uradowało
    uradowalibyście
    byście uradowali
    uradowałybyście
    byście uradowały
    3 os. uradowałby
    by uradował
    uradowałaby
    by uradowała
    uradowałoby
    by uradowało
    uradowaliby
    by uradowali
    uradowałyby
    by uradowały

    bezosobnik: uradowano by

    bezokolicznik: uradować

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: uradowawszy

    gerundium: uradowanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: uradowany

    odpowiednik aspektowy: radować

  • Rznieżywotny + uradować +
    KOGO
    Rzosobowy + uradować +
    KOGO/CO + (CZYM)
    (to), że ZDANIE + uradować +
    KOGO
  • Zob.  radować 

CHRONOLOGIZACJA:
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 15.05.2014