ucieszyć

  • sprawić, że ktoś dozna uczucia radości
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • prezent, sukces ucieszył; decyzja ucieszyła; zwycięstwo ucieszyło kogoś
    • ucieszyć fanów, kibiców, klientów, mieszkańców, miłośników, trenera
    • ucieszyć kogoś prezentem
  • Znał każdy jej uśmiech, każdy gest. Wiedział, co by ją ucieszyło, co zasmuciło.

    źródło: NKJP: Monika Rakusa: Baśnie dla Antosia, 2010

    Ich widok ogromnie mnie ucieszył.

    źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008

    Dzień zrobił się dżdżysty i osada, mimo wiosennej zieleni drzemiąca w zakisłym powietrzu, nie ucieszyła mnie swą urodą.

    źródło: KWSJP: Henryk Panas: Na rozstajnych drogach, 1974

    [...] pewnie niejednego narciarza ucieszy, że w folderze „Powiat bielski. Turystyka” zamieszczono szczegółową mapkę tras narciarskich.

    źródło: NKJP: ŁU: Reklama dla Beskidów, Trybuna Śląska, 2001-10-13

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ucieszę
    ucieszymy
    2 os. ucieszysz
    ucieszycie
    3 os. ucieszy
    ucieszą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ucieszyłem
    +(e)m ucieszył
    ucieszyłam
    +(e)m ucieszyła
    ucieszyłom
    +(e)m ucieszyło
    ucieszyliśmy
    +(e)śmy ucieszyli
    ucieszyłyśmy
    +(e)śmy ucieszyły
    2 os. ucieszyłeś
    +(e)ś ucieszył
    ucieszyłaś
    +(e)ś ucieszyła
    ucieszyłoś
    +(e)ś ucieszyło
    ucieszyliście
    +(e)ście ucieszyli
    ucieszyłyście
    +(e)ście ucieszyły
    3 os. ucieszył
    ucieszyła
    ucieszyło
    ucieszyli
    ucieszyły

    bezosobnik: ucieszono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ucieszmy
    2 os. uciesz
    ucieszcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ucieszyłbym
    bym ucieszył
    ucieszyłabym
    bym ucieszyła
    ucieszyłobym
    bym ucieszyło
    ucieszylibyśmy
    byśmy ucieszyli
    ucieszyłybyśmy
    byśmy ucieszyły
    2 os. ucieszyłbyś
    byś ucieszył
    ucieszyłabyś
    byś ucieszyła
    ucieszyłobyś
    byś ucieszyło
    ucieszylibyście
    byście ucieszyli
    ucieszyłybyście
    byście ucieszyły
    3 os. ucieszyłby
    by ucieszył
    ucieszyłaby
    by ucieszyła
    ucieszyłoby
    by ucieszyło
    ucieszyliby
    by ucieszyli
    ucieszyłyby
    by ucieszyły

    bezosobnik: ucieszono by

    bezokolicznik: ucieszyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: ucieszywszy

    gerundium: ucieszenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: ucieszony

    odpowiedniki aspektowe: cieszyć , ucieszać

  • bez ograniczeń + ucieszyć +
    KOGO + (CZYM)
    (to), że ZDANIE + ucieszyć +
    KOGO
  • psł. *utěšiti 'uspokoić, uśmierzyć, ukoić; dodać otuchy, pocieszyć; sprawić radość, uradować'

    Zob.  cieszyć 

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 24.06.2014