przedziurawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

zrobić w czymś dziurę lub dziury - otwory na wylot

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	Kapral o twarzy poparzonej fosforem o nic nie pytał i przybił pieczątkę z taką siłą, że omal nie przedziurawił papieru. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
	Gore domagał się policzenia głosów, które zostały unieważnione, gdyż wyborcy nie przedziurawili zupełnie kwadratowych znaczków na kartach wyborczych przy nazwiskach kandydatów, chociaż były na nich ślady wskazujące, zdaniem demokratów, że chcieli głosować na wiceprezydenta [...]. źródło: NKJP: Sąd ostatniej szansy, Dziennik Polski, 2000-12-06
	Tymczasem herszt wojskowych chwycił Piotrowy skarb, przeszedł z nim w stronę krzaka, gdzie mieli złożone ubrania, błyskawicznie wyjął z chlebaka nóż, przedziurawił piłkę i odrzucając ją w naszą stronę, krzyknął: - Macie to swoje gówno! źródło: NKJP: Paweł Huelle: Weiser Dawidek, 1987
	Matka przepiła mieszkanie, rodzina wyjechała na wieś do chałupki z dachem jak rzeszoto. - Uciekłam, bo złapała widły, chciała mnie przedziurawić. źródło: NKJP: Lidia Ostałowska: Bezprizorni, Gazeta Wyborcza, 1996-03-22
	Dabaro, tego dnia jako szczególną ozdobę noszący pod ustami srebrną płytkę wielkości talara zawieszoną u przedziurawionej dolnej wargi, zauważył moje zaciekawienie angielskimi wyrobami. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przedziurawiłem +(e)m przedziurawił	przedziurawiłam +(e)m przedziurawiła	przedziurawiłom +(e)m przedziurawiło	przedziurawiliśmy +(e)śmy przedziurawili	przedziurawiłyśmy +(e)śmy przedziurawiły
2 os.	przedziurawiłeś +(e)ś przedziurawił	przedziurawiłaś +(e)ś przedziurawiła	przedziurawiłoś +(e)ś przedziurawiło	przedziurawiliście +(e)ście przedziurawili	przedziurawiłyście +(e)ście przedziurawiły
3 os.	przedziurawił	przedziurawiła	przedziurawiło	przedziurawili	przedziurawiły

bezosobnik: przedziurawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przedziurawmy
2 os.	przedziuraw	przedziurawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przedziurawiłbym bym przedziurawił	przedziurawiłabym bym przedziurawiła	przedziurawiłobym bym przedziurawiło	przedziurawilibyśmy byśmy przedziurawili	przedziurawiłybyśmy byśmy przedziurawiły
2 os.	przedziurawiłbyś byś przedziurawił	przedziurawiłabyś byś przedziurawiła	przedziurawiłobyś byś przedziurawiło	przedziurawilibyście byście przedziurawili	przedziurawiłybyście byście przedziurawiły
3 os.	przedziurawiłby by przedziurawił	przedziurawiłaby by przedziurawiła	przedziurawiłoby by przedziurawiło	przedziurawiliby by przedziurawili	przedziurawiłyby by przedziurawiły

bezosobnik: przedziurawiono by

bezokolicznik: przedziurawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przedziurawiwszy

gerundium: przedziurawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przedziurawiony

odpowiedniki aspektowe: dziurawić , przedziurawiać

+

przedziurawić

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. dziura