obudzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przestać spać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	synonimy:	przebudzić się wybudzić się zbudzić się
	antonimy:	usnąć zasnąć

obudzić się na chwilę
obudzić się nad ranem
obudzić się o świcie, o ósmej (dziewiątej…)
obudzić się w nocy, w środku nocy; w innej Polsce, w innej rzeczywistości
obudzić się z drzemki, z koszmaru, ze snu; z bólem, z gorączką, z kacem, z krzykiem, z płaczem
obudzić się nagle, późno, rano, wcześnie
obudzić się i wstać

	Następnego dnia Jan obudził się rześki i pełen nadziei. Zjadł z apetytem śniadanie, najstaranniej się ogolił i uczesał. źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Pogoda dla wszystkich, 2003
	Obudziwszy się około 7 rano, stwierdził, że do odlotu zostało niewiele czasu, złapał więc taksówkę i pognał na Okęcie. źródło: NKJP: Dzieci Dionizosa, Dziennik Polski, 2001-03-03
	Niedługo spała. Obudziła się z uczuciem, że coś ciężkiego ją przygniata. źródło: NKJP: Ewa Kozierkiewicz-Widermańska: Nieszczęścia chodzą parami, 1999
	Kiedy Polek obudził się z dławiącym uczuciem przerażenia, za ścianą ciurkały monotonnie ostatnie krople w rynnach. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1995
	Dog obudził się nagle i kłapnął pyskiem. źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obudziłem się +(e)m się obudził	obudziłam się +(e)m się obudziła	obudziłom się +(e)m się obudziło	obudziliśmy się +(e)śmy się obudzili	obudziłyśmy się +(e)śmy się obudziły
2 os.	obudziłeś się +(e)ś się obudził	obudziłaś się +(e)ś się obudziła	obudziłoś się +(e)ś się obudziło	obudziliście się +(e)ście się obudzili	obudziłyście się +(e)ście się obudziły
3 os.	obudził się	obudziła się	obudziło się	obudzili się	obudziły się

bezosobnik: obudzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obudźmy się
2 os.	obudź się	obudźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obudziłbym się bym się obudził	obudziłabym się bym się obudziła	obudziłobym się bym się obudziło	obudzilibyśmy się byśmy się obudzili	obudziłybyśmy się byśmy się obudziły
2 os.	obudziłbyś się byś się obudził	obudziłabyś się byś się obudziła	obudziłobyś się byś się obudziło	obudzilibyście się byście się obudzili	obudziłybyście się byście się obudziły
3 os.	obudziłby się by się obudził	obudziłaby się by się obudziła	obudziłoby się by się obudziło	obudziliby się by się obudzili	obudziłyby się by się obudziły

bezosobnik: obudzono by się

bezokolicznik: obudzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obudziwszy się

gerundium: obudzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: budzić się

Rz _żywotny

+

obudzić się

+

(z CZEGO)

Zob. budzić