ktoś przyspieszył kroku

  • ktoś zaczął iść szybciej niż wcześniej
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

  • Doron przyspieszył kroku. Zbyt długo się zbierał i prawdopodobnie Olgomar już czeka przy kamieniu.

    źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

    Znalazła cmentarz, obeszła, wróciła na główną ulicę. Usłyszała: To ta! To ta! Ktoś krzyknął, ktoś rzucił w jej stronę kamieniem. Przestraszyła się, przyspieszyła kroku.

    źródło: NKJP: Antoni Kroh: Pan Wańkowicz i ciotki, Gazeta Wyborcza, 1998-06-05

    Wiedziałam, że za kilka dni wystarczy wspiąć się na parapet okienny, żeby zobaczyć go znowu, idącego szybko ścieżką wzdłuż ogrodu. Wiedziałam, że na mój widok przyspieszy kroku, przeskoczy furtkę i weźmie mnie na ręce.

    źródło: NKJP: Halina Poświatowska: Opowieść dla przyjaciela, 1967

    Teraz dopiero poczułem jaki jestem zmęczony. Chociaż usiłowałem przyspieszyć kroku, nie udawało mi się to zupełnie. Szedłem więc powoli, schodząc stromą uliczką w dół, ku podstawie Wzgórza Zamkowego.

    źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny:  przyspieszyć 

    odpowiednik aspektowy: ktoś przyspiesza kroku

Data ostatniej modyfikacji: 20.05.2015