ktoś przyspiesza kroku
-
ktoś zaczyna iść szybciej niż wcześniej
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek -
Powoli zapada zmierzch. Wystraszona kobieta przyspiesza kroku. Ma powody do obaw, gdyż właśnie została zaczepiona przez pijanego osiłka. Bełkoczący czterdziestolatek zagrodził jej drogę próbując nawiązać rozmowę.
źródło: NKJP: Aleksandra Krawczyk: Odwracanie głowy, 2003-12-05
Szedłem i szedłem, niewątpliwie zbliżałem się do celu coraz bardziej i coraz szybciej, gdyż - chcąc nie chcąc - przyspieszałem kroku.
źródło: NKJP: Jerzy Suchanek: Konferencja prasowa, Akant, 2007-04
Ku zdumieniu podróżników, tragarze nieoczekiwanie zmienili taktykę. Nie opóźniali marszu, nie utyskiwali, a nawet samorzutnie przyspieszali kroku.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1965
Na ulicy myślał tylko o jednym: nie przyspieszać kroku. [...]. Szedł powoli, nie oglądając się za siebie.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wielką miłość tanio sprzedam, 2003
Mania popatrzyła na przesuwających się na dole ludzi. Szli równo, nie zatrzymując się ani nie przyspieszając kroku, jakby pchał ich jeden mechanizm, kolorowe chusty kobiet migały jak maki w zbożu.
źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: przyspieszaćodpowiednik aspektowy: ktoś przyspieszył kroku