-
to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że zwraca to uwagę mówiącego, ponieważ rzadko się zdarza, by była ona aż tak intensywna
-
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: nadzwyczaj
niezwykle II
-
W porównaniu ze wsią dzisiejszą wieś ich dziadków była niesamowicie piękna.
źródło: NKJP: Dariusz Bartoszewicz, Wojciech Załuska: Czy Warszawa dogoni Bukareszt, Gazeta Wyborcza, 1997-04-18
Myślę bowiem - powtórzę to jeszcze raz - że dla dzieci jest niesamowicie ważne, żeby mieć kogoś, kto w nie wierzy i akceptuje je bez zastrzeżeń.
źródło: NKJP: Henryka Bochniarz, Jacek Santorski: Bądź sobą i wygraj. 10 podpowiedzi dla aktywnej kobiety, 2003
Lato tego roku było straszne, niesamowicie gorące, smród, duchota.
źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985
Człowiekowi jest niesamowicie trudno powiedzieć, że pobłądził.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
Proste, lekkie, eleganckie, niesamowicie mało zobowiązujące, dekoracyjne...
źródło: NKJP: Światło zamiast słońca, Dziennik Bałtycki, 2005-10-04
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
niesamowicie _
Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalnaszyk: stały: antepozycja -
Zob. niesamowity