omamić
-
manipulując informacjami, narazić kogoś, kto jest tego nieświadomy, na stratę lub szkodę
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- omamić klientów
-
Miałam jakieś przeczucie, ale ona potrafiła omamić każdego.
źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
- Musieli omamić żołnierzy i w głowach im zabełtać.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Aureliusz tłumaczył, że nie boi się kodeksów karnych, ale boli go, że najbliżsi przyjaciele omamili go i wystawili na strzał jak jelenia.
źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
Projekt autonomii, nieco przerobiony, uchwalony został przez sejm 19 września 1922 r. w formie ustawy o samorządzie wojewódzkim dla Galicji Wschodniej. Rząd brytyjski nie dał się jednak tak łatwo omamić mirażem galicyjskiej autonomii.
źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. omamię
omamimy
2 os. omamisz
omamicie
3 os. omami
omamią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. omamiłem
+(e)m omamił
omamiłam
+(e)m omamiła
omamiłom
+(e)m omamiło
omamiliśmy
+(e)śmy omamili
omamiłyśmy
+(e)śmy omamiły
2 os. omamiłeś
+(e)ś omamił
omamiłaś
+(e)ś omamiła
omamiłoś
+(e)ś omamiło
omamiliście
+(e)ście omamili
omamiłyście
+(e)ście omamiły
3 os. omamił
omamiła
omamiło
omamili
omamiły
bezosobnik: omamiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. omammy
2 os. omam
omamcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. omamiłbym
bym omamił
omamiłabym
bym omamiła
omamiłobym
bym omamiło
omamilibyśmy
byśmy omamili
omamiłybyśmy
byśmy omamiły
2 os. omamiłbyś
byś omamił
omamiłabyś
byś omamiła
omamiłobyś
byś omamiło
omamilibyście
byście omamili
omamiłybyście
byście omamiły
3 os. omamiłby
by omamił
omamiłaby
by omamiła
omamiłoby
by omamiło
omamiliby
by omamili
omamiłyby
by omamiły
bezosobnik: omamiono by
bezokolicznik: omamić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: omamiwszy
gerundium: omamienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. omamienie
omamienia
D. omamienia
omamień
C. omamieniu
omamieniom
B. omamienie
omamienia
N. omamieniem
omamieniami
Ms. omamieniu
omamieniach
W. omamienie
omamienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: omamiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. omamiony
omamiony
omamiony
omamione
omamiona
D. omamionego
omamionego
omamionego
omamionego
omamionej
C. omamionemu
omamionemu
omamionemu
omamionemu
omamionej
B. omamionego
omamionego
omamiony
omamione
omamioną
N. omamionym
omamionym
omamionym
omamionym
omamioną
Ms. omamionym
omamionym
omamionym
omamionym
omamionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. omamieni
omamieni
omamione
omamione
D. omamionych
omamionych
omamionych
omamionych
C. omamionym
omamionym
omamionym
omamionym
B. omamionych
omamionych
omamionych
omamione
N. omamionymi
omamionymi
omamionymi
omamionymi
Ms. omamionych
omamionych
omamionych
omamionych
odpowiednik aspektowy: omamiać
-
+ omamić + KOGO + (CZYM) -
Zob. mamić